هر آنچه که باید درباره رژیم غذایی هاشیموتو بدانید

رژیم غذایی هاشیموتو چیست؟/ love magazine

برخی برنامه های غذایی از جمله رژیم پروتکل خود ایمنی و رژیم غلات یا بدون گلوتن ممکن است به کاهش التهاب که ممکن است در تیروئیدیت هاشیموتو نقش داشته باشد کمک کند. تیروئیدیت هاشیموتو که گاهی اوقات به عنوان بیماری هاشیموتو شناخته می‌شود، یکی از شایع ترین اختلالات تیروئید در ایالات متحده و سایر کشورهای توسعه یافته است.

حتی زمانی که با دارو درمان می‌شود علائم آن ممکن است به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد.

تحقیقات نشان می‌دهد که اصلاح رژیم غذایی و شیوه زندگی علاوه بر داروهای استاندارد ممکن است علائم را به شدت بهبود بخشد. هر فرد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو به طور متفاوتی به درمان پاسخ می‌دهد، به همین دلیل است که رویکرد فردی برای این بیماری بسیار مهم است.

این مقاله تغییرات رژیم غذایی و شیوه زندگی را توضیح می‌دهد که احتمالاً برای افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو مفید است.

تیروئیدیت هاشیموتو چیست؟

این یک وضعیت خودایمنی است که به تدریج بافت تیروئید را از طریق لنفوسیت ها که گلبول های سفید خونی و بخشی از سیستم ایمنی بدن شما هستند از بین می‌برد.

تیروئید یک غده درون ریز پروانه ای شکل است که در پایین گردن شما قرار دارد و هورمون‌هایی ترشح می‌کند که تقریباً بر هر سیستم ارگانی از جمله قلب، ریه‌ها، اسکلت و دستگاه گوارش و سیستم عصبی مرکزی تأثیر می‌گذارند و همچنین متابولیسم و رشد را کنترل می‌کند.

هورمون های اصلی ترشح شده توسط تیروئید تیروکسین (T4) و تری یدوتیرونین (T3) هستند. در نهایت آسیب به این غده منجر به تولید ناکافی هورمون تیروئید می‌شود.

علائم تیروئیدیت هاشیموتو

از آنجایی که تیروئیدیت هاشیموتو تقریباً تمام سیستم های بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد با علائم مختلفی همراه است. این علائم عبارتند از:

• افزایش وزن
• خستگی مفرط
• تمرکز ضعیف
• موهای نازک و درشت
• پوست خشک
• ضربان قلب آهسته یا نامنظم
• کاهش قدرت عضلانی
• تنگی نفس
• کاهش تحمل ورزش
• عدم تحمل سرما
• فشار خون بالا
• ناخن های شکننده
• یبوست
• گردن درد یا حساسیت تیروئید
• افسردگی و اضطراب
• بی نظمی های قاعدگی
• بیخوابی
• تغییر صدا

تیروئیدیت هاشیموتو درمان نشده یا درمان نادرست ممکن است منجر به عوارض جانبی جدی مانند افزایش خطر بیماری قلبی، اختلالات شناختی و حتی مرگ شود.

راه های تشخیص تیروئیدیت هاشیموتو

تصور می‌شود که تیروئیدیت هاشیموتو از یک نقص ایمنی همراه با عوامل محیطی ایجاد می‌شود، اگرچه این عوامل به طور کامل شناخته نشده‌اند. با این حال تشخیص بستگی به علائم و نتایج آزمایشگاهی دارد.

نتایج آزمایشگاهی نشان دهنده تیروئیدیت هاشیموتو شامل افزایش هورمون محرک تیروئید (TSH)، سطوح پایین تیروکسین آزاد (FT4) و افزایش آنتی بادی های ضد پراکسیداز تیروئید (ضد TPO) است.

برخی از افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو همچنین دارای آنتی بادی های مسدود کننده گیرنده TSH (TBII) و آنتی بادی های آنتی تیروگلوبولین (ضد Tg) هستند. این آنتی بادی ها به غده تیروئید حمله می‌کنند. تخریب تیروئید در اثر این بیماری متناوب است. در مراحل اولیه افراد ممکن است علائم و نتایج آزمایشگاهی را نشان دهند که نشان دهنده پرکاری تیروئید است.

به این ترتیب تشخیص تیروئیدیت هاشیموتو اغلب دشوار است و افراد ممکن است برای ماه‌ها بدون تشخیص مناسب سپری کنند. بیش از یک سوم افرادی که برای کم کاری تیروئید تحت درمان قرار می گیرند، درمان کافی یا مناسب را دریافت نمی کنند.

تیروئیدیت هاشیموتو هم زنان و هم مردان را درگیر می‌کند اما زنان 5 تا 10 برابر بیشتر احتمال دارد که به این بیماری مبتلا شوند. خطر با افزایش سن افزایش می‌یابد و بیشتر زنان در سنین 30 تا 50 سالگی به این بیماری مبتلا می‌شوند. در مجموع اوج سنی تیروئیدیت هاشیموتو بین 45 تا 65 سال است.

این بیماری معمولاً با هورمون های مصنوعی یا طبیعی تیروئید درمان می‌شود. هورمون های مصنوعی شامل لووتیروکسین (Synthroid) و لیوتیرونین (Cytomel) است، در حالی که نمونه های طبیعی شامل Armor Thyroid و Nature Throid هستند.

چگونه رژیم غذایی و سبک زندگی بر هاشیموتو تأثیر می‌گذارد؟

رژیم غذایی و سبک زندگی نقش حیاتی در مدیریت هاشیموتو دارند زیرا بسیاری از افراد متوجه می‌شوند که علائم آنها حتی با دارو ادامه می‌یابد. به علاوه به بسیاری از افرادی که علائم را نشان می‌دهند دارو تجویز نمی‌شود، مگر اینکه سطح هورمون را تغییر داده باشند.

علاوه بر این تحقیقات نشان می‌دهد که التهاب ممکن است یک عامل محرک در پشت طیف گسترده ای از علائم هاشیموتو باشد که التهاب اغلب با رژیم غذایی مرتبط است.

اصلاح رژیم غذایی و شیوه زندگی نیز برای کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های دیگر کلیدی است زیرا افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری‌های خودایمنی، کلسترول بالا، چاقی و دیابت هستند.

تحقیقات نشان می‌دهد که قطع برخی غذاها، مصرف مکمل‌ها و ایجاد تغییرات در شیوه زندگی ممکن است به طور قابل توجهی علائم و کیفیت زندگی را بهبود بخشد. به علاوه این تغییرات ممکن است به کاهش التهاب، کند کردن یا جلوگیری از آسیب تیروئید ناشی از افزایش آنتی‌بادی تیروئید و مدیریت وزن بدن، قند خون و سطح کلسترول کمک کند.

نکات رژیم غذایی مبتنی بر شواهد

در اینجا چند نکته رژیم غذایی مبتنی بر شواهد برای کمک به درمان تیروئیدیت هاشیموتو آورده شده است.

رژیم های غذایی بدون گلوتن و غلات:

بسیاری از مطالعات نشان می‌دهد که احتمال ابتلا به بیماری سلیاک در افراد مبتلا به هاشیموتو بیشتر از جمعیت عمومی است. به این ترتیب کارشناسان توصیه می‌کنند که هر فردی که مبتلا به هاشیموتو است از نظر بیماری سلیاک غربالگری شود.

علاوه بر این برخی شواهد نشان می‌دهد که رژیم های غذایی بدون گلوتن و غلات ممکن است برای افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو مفید باشد.

در یک مطالعه 6 ماهه بر روی 34 زن مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو، یک رژیم غذایی بدون گلوتن باعث کاهش سطح آنتی بادی تیروئید و در عین حال بهبود عملکرد تیروئید و سطح ویتامین D در مقایسه با گروه کنترل شد. بسیاری از مطالعات دیگر اشاره می‌کنند که افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو یا به طور کلی بیماری‌های خودایمنی، احتمالاً از رژیم غذایی بدون گلوتن سود می‌برند، حتی اگر بیماری سلیاک نداشته باشند.

هنگام پیروی از یک رژیم غذایی بدون گلوتن از تمام محصولات گندم، جو و چاودار اجتناب کنید. رژیم غذایی بدون غلات محدودتر از رژیم غذایی بدون گلوتن است زیرا همه غلات را ممنوع می‌کند. اگرچه این تغییر رژیم غذایی ممکن است فوایدی داشته باشد اما تحقیقاتی که از آن حمایت می‌کند محدود است.

رژیم پروتکل خود ایمنی:

رژیم پروتکل خود ایمنی (AIP) برای افراد مبتلا به بیماری های خود ایمنی طراحی شده است. این رژیم غذاهای بالقوه مضر مانند غلات، لبنیات، گل شب بو، شکر اضافه شده، قهوه، حبوبات، تخم مرغ، الکل، آجیل، دانه ها، قندهای تصفیه شده، روغن ها و افزودنی های غذایی را حذف می‌کند.

در یک مطالعه 10 هفته ای بر روی 16 زن مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو، رژیم غذایی AIP منجر به بهبود قابل توجهی در نمرات کیفیت زندگی و کاهش قابل توجهی سطح نشانگر التهابی (CRP) شد. اگرچه این نتایج امیدوارکننده هستند اما مطالعات طولانی‌تری مورد نیاز است.

به خاطر داشته باشید که رژیم AIP یک رژیم حذف مرحله ای است و باید توسط یک متخصص با تجربه مراقبت های بهداشتی تجویز و نظارت شود.

اجتناب از لبنیات:

عدم تحمل لاکتوز در میان افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو بسیار شایع است. در مطالعه ای بر روی 83 زن مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو، 75.9٪ به عدم تحمل لاکتوز تشخیص داده شدند.

اگر به عدم تحمل لاکتوز مشکوک هستید، حذف لبنیات ممکن است به مشکلات گوارشی و همچنین عملکرد تیروئید و جذب دارو کمک کند. به خاطر داشته باشید که این استراتژی ممکن است برای همه کارساز نباشد زیرا برخی از افراد مبتلا به هاشیموتو لبنیات را به خوبی تحمل می‌کنند.

تمرکز بر روی غذاهای ضد التهابی:

التهاب ممکن است نیروی محرکه تیروئیدیت هاشیموتو باشد. به این ترتیب یک رژیم غذایی ضد التهابی غنی از میوه ها و سبزیجات ممکن است به طور قابل توجهی علائم را بهبود بخشد.

مطالعه ای بر روی 218 زن مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو نشان داد که نشانگرهای استرس اکسیداتیو ( وضعیتی که باعث التهاب مزمن می‌شود) در افرادی که میوه و سبزیجات بیشتر مصرف می‌کردند کمتر بود.

سبزیجات، میوه‌ها، ادویه‌ها و ماهی‌های چرب تنها نمونه‌هایی از مواد غذایی با خواص ضدالتهابی قوی هستند.

رژیم غذایی پر از مواد مغذی و مواد غذایی کامل:

پیروی از یک رژیم غذایی کم قند و غذاهای بسیار فرآوری شده اما غنی از مواد غذایی کامل و غذاهای غنی از مواد مغذی ممکن است به بهبود سلامت شما، مدیریت وزن و کاهش علائم مرتبط با هاشیموتو کمک کند.

در صورت امکان وعده های غذایی خود را در خانه با استفاده از غذاهای مغذی مانند سبزیجات، میوه ها، پروتئین ها، چربی های سالم و کربوهیدرات های غنی از فیبر تهیه کنید. این غذاها فواید آنتی اکسیدانی و ضد التهابی قوی دارند.

سایر نکات رژیمی:

برخی تحقیقات نشان می‌دهد که برخی از رژیم های غذایی کم کربوهیدرات ممکن است به کاهش وزن بدن و آنتی بادی های تیروئید در افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو کمک کند.

این رژیم های غذایی خاص 12 تا 15 درصد کالری روزانه را از کربوهیدرات ها تامین می‌کنند و غذاهای گواتروژن را محدود می‌کنند. گواتروژن ها موادی هستند که در سبزیجات چلیپایی و محصولات سویا یافت می‌شوند که ممکن است با تولید هورمون تیروئید تداخل داشته باشند.

با این حال سبزیجات چلیپایی بسیار مغذی هستند و پختن آنها فعالیت گواتروژنی آنها را کاهش می‌دهد. بنابراین بعید است که آنها با عملکرد تیروئید تداخل داشته باشند، مگر اینکه در مقادیر بسیار زیاد خورده شوند. برخی شواهد نشان می‌دهد که سویا به عملکرد تیروئید نیز آسیب می‌زند، بنابراین بسیاری از افراد مبتلا به هاشیموتو از مصرف محصولات سویا اجتناب می‌کنند. با این وجود تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

مکمل های مفید برای هاشیموتو

چندین مکمل ممکن است به کاهش التهاب و آنتی بادی های تیروئید در افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو کمک کند. برخی از ابن مکمل های مفید عبارتند از:

• سلنیوم: مطالعات نشان می‌دهد که مصرف 200 میکروگرم سلنیوم در روز ممکن است به کاهش آنتی بادی های آنتی تیروئید پراکسیداز (TPO) کمک کند.
• فلز روی: روی برای عملکرد تیروئید ضروری است. تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف 30 میلی گرم روی در روز در صورت استفاده به تنهایی یا در کنار سلنیوم ممکن است عملکرد تیروئید را در افراد مبتلا به کم کاری تیروئید بهبود بخشد.
• کورکومین: مطالعات حیوانی و انسانی نشان داده است که این ترکیب قوی ضد التهابی و آنتی اکسیدانی ممکن است از تیروئید محافظت و به درمان بیماری های خودایمنی کمک کند.
• ویتامین D: نشان داده شده است که افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو به طور قابل توجهی سطوح پایین تری از این ویتامین را نسبت به افراد عادی دارند. علاوه بر این مطالعات سطوح پایین ویتامین D را با شدت تیروئیدیت هاشیموتو مرتبط می‌کند.
• ویتامین های B کمپلکس: افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو نیز تمایل به کمبود ویتامین B12 دارند. مصرف ویتامین B کمپلکس با کیفیت بالا باعث افزایش سطح B12 و سایر ویتامین های مهم B می‌شود.
• منیزیم: سطوح پایین این ماده معدنی با افزایش خطر تیروئیدیت هاشیموتو و افزایش آنتی بادی تیروئید مرتبط است. به علاوه اصلاح کمبود منیزیم ممکن است علائم را در افراد مبتلا به بیماری تیروئید بهبود بخشد.
• اهن: افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو بیشتر در معرض ابتلا به کم خونی هستند و ممکن است برای اصلاح کمبود به مکمل های آهن نیاز باشد.

مکمل‌های دیگر مانند روغن ماهی، اسید آلفا لیپوئیک و N-استیل سیستئین نیز ممکن است به افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو کمک کند.

مواد غذایی مفید برای خوردن

اگر تیروئیدیت هاشیموتو دارید یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی ممکن است به کاهش شدت علائم و بهبود سلامت کلی شما کمک کند. سعی کنید روی خوردن غذاهای زیر بیشتر تمرکز کنید:

• میوه ها: انواع توت ها، گلابی، سیب، هلو، مرکبات، آناناس، موز
• سبزیجات غیر نشاسته ای: کدو سبز، کنگر فرنگی، گوجه فرنگی، مارچوبه، هویج، فلفل، بروکلی، قارچ
• سبزیجات نشاسته ای: سیب زمینی شیرین، سیب زمینی، نخود، بلوط و کدو حلوایی
• چربی های سالم: آووکادو، روغن آووکادو، روغن نارگیل، روغن زیتون، تکه های نارگیل شیرین نشده، ماست پر چرب و ماست نارگیل
• پروتئین حیوانی: ماهی قزل آلا، تخم مرغ، ماهی کاد، بوقلمون، میگو و مرغ
• غلات بدون گلوتن: برنج قهوه ای، جو دوسر، کینوآ، ماکارونی قهوه ای
• دانه ها، مغزها و کره های آجیل: بادام هندی، بادام، آجیل، تخمه آفتابگردان، تخم کدو، کره بادام زمینی طبیعی، کره بادام
• حبوبات: نخود، لوبیا سیاه، عدس
• جایگزین های لبنیات و غیر لبنیات (غنی شده با کلسیم و یا ویتامین D): شیر نارگیل، ماست نارگیل، شیر بادام، شیر بادام هندی، ماست پر چرب بدون شیرینی، پنیر بز
• ادویه جات، گیاهان و چاشنی ها: زردچوبه، ریحان، رزماری، پاپریکا، زعفران، فلفل سیاه، سالسا، تاهینی، عسل، آبلیمو، سرکه سیب
• نوشیدنی ها: آب، چای شیرین نشده، آب گازدار

به خاطر داشته باشید که برخی از افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو از برخی از غذاهای ذکر شده در بالا مانند غلات و لبنیات اجتناب می‌کنند. مهم است که رژیم غذایی خود را آزمایش کنید تا بفهمید چه غذاهایی برای شما بهتر عمل می‌کنند.

غذاهایی که باید از خوردن آنها اجتناب کرد

حذف یا محدود کردن غذاهای زیر ممکن است به کاهش علائم هاشیموتو و بهبود سلامت کلی شما کمک کند:

• قندها و شیرینی های اضافه شده: نوشابه، نوشیدنی های انرژی زا، کیک، بستنی، شیرینی، کلوچه، آب نبات، غلات شیرین و شکر
• فست فود و غذاهای سرخ شده: سیب زمینی سرخ کرده، هات داگ، مرغ سوخاری
• غلات تصفیه شده: ماکارونی سفید، نان سفید، تورتیلا با آرد سفید، نان شیرینی
• غذاهای بسیار فرآوری شده و گوشت: غذای منجمد، مارگارین، سوسیس
• غلات و غذاهای حاوی گلوتن: گندم، جو، چاودار، کراکر، نان

برخی از متخصصان مراقبت های بهداشتی پیشنهاد می‌کنند که افراد مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو از مصرف سویا و لبنیات نیز اجتناب کنند و حتی گاهی اوقات از همه غلات ها.

با این حال اگرچه این توصیه ها ممکن است به بسیاری از افراد کمک کند، مهم است که رژیم غذایی خود را آزمایش کنید تا بهترین روش را برای خود پیدا کنید. صحبت با یک متخصص تغذیه که در زمینه بیماری‌های خودایمنی مانند تیروئیدیت هاشیموتو تخصص دارد می‌تواند به شما کمک کند غذاهای بالقوه مشکل‌ساز را محدود کنید و یک الگوی غذایی تنظیم کنید که به شما کمک کند بهترین احساس را داشته باشید.

کلام آخر

تیروئیدیت هاشیموتو یک بیماری خودایمنی شایع است که تیروئید را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این علائم متعددی را ایجاد می‌کند که حتی در صورت مصرف داروهای تیروئید ممکن است ادامه یابد.

تحقیقات نشان می دهد که تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی می‌تواند به طور قابل توجهی علائم شما را بهبود بخشد و سلامت کلی شما را تقویت کند. یک متخصص تغذیه یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی که در زمینه بیماری های خودایمنی تخصص دارد ممکن است به شما کمک کند الگوی غذایی مناسب خود را پیدا کنید.

love magazine love magazine love magazine love magazine love magazine