چگونه از عفونت ادراری در نوجوانان پیشگیری کنیم؟

عفونت ادراری در نوجوانان: علل، علائم و راه های درمان آن/ love magazine

عفونت دستگاه ادراری به طور کلی به عفونت باکتریایی در دستگاه ادراری و ساختارهای مرتبط مانند مثانه، مجرای ادرار یا کلیه ها اشاره دارد. اگر عفونت دستگاه ادراری در نوجوانان فقط قسمت پایینی دستگاه ادراری (مثانه و مجرای ادرار) را درگیر کند ممکن است منجر به درد و ناراحتی شود.

از سوی دیگر عفونت های دستگاه ادراری فوقانی ممکن است بر حالب ها و کلیه ها تأثیر بگذارد و ممکن است عواقب جدی داشته باشد. با این حال عفونت های پیشرفته به اندازه عفونت های دستگاه ادراری تحتانی شایع نیستند. در این مقاله به علل، عوامل خطر، علائم و نشانه های عفونت ادراری می پردازیم و راه های تشخیص، گزینه های درمانی و اقدامات پیشگیرانه را نیز بیان می‌کنیم.

علل عفونت ادراری در نوجوانان

باکتری اشریشیا کلی (E. coli) باعث حدود 90 درصد عفونت های ادراری می‌شود. آنها معمولاً از ناحیه مقعد یا پوست به سیستم ادراری می‌روند و منجر به عفونت مثانه (سیستیت) می‌شوند. ریفلاکس وزیکوورترال (جریان برگشتی ادرار از مثانه به کلیه ها) ممکن است باعث عفونت کلیه (پیلونفریت) شود.

دختران به دلیل آناتومی مجرای ادرار نسبت به پسران در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت ادراری هستند. ناهنجاری های ساختاری در سیستم ادراری می‌تواند علت عفونت های مکرر دستگاه ادراری در کودکان کوچکتر باشد. در نوجوانان و بزرگسالان جوان، عفونت ادراری می‌تواند با فعالیت جنسی مرتبط باشد تا ناهنجاری های ساختاری.

علائم عفونت ادراری در نوجوانان

علائم زیر معمولا در عفونت های ادراری دیده می‌شود:

• تب
• لرز
• دیزوری (درد یا سوزش هنگام ادرار کردن)
• درد زیر شکم
• اصرار به دفع مکرر ادرار
• حالت تهوع
• استفراغ
• درد در دنده های پایینی، پهلوها یا پشت
• درد لگن
• ادرار کدر یا شیری رنگ با بوی بد

برخی از بیماری های مزمن نیز ممکن است باعث تیره رنگ یا کدر شدن ادرار با بوی بد شوند. آزمایش ادرار ممکن است به تشخیص دقیق این علائم کمک کند.

عوامل خطر عفونت ادراری در نوجوانان

بیشتر دختران ممکن است بیش از یک عفونت ادراری در طول زندگی داشته باشند. عوامل زیر ممکن است خطر ابتلا به UTI را در دختران افزایش دهد:

• آناتومی سیستم ادراری: دختران مجرای ادرار کوتاه تری نسبت به پسران دارند و این باعث می‌شود که باکتری ها راحت تر به مثانه برسند.
• فعالیت جنسی: دختران نوجوان ممکن است پس از فعالیت جنسی دچار عفونت ادراری شوند. گاهی اوقات داشتن یک شریک جنسی جدید ممکن است باعث عفونت ادراری شود.
• روش های پیشگیری از بارداری: استفاده از دیافراگم و اسپرم کش های خاص ممکن است خطر عفونت ادراری را در دختران افزایش دهد.
• مصرف کم آب: ننوشیدن آب کافی ممکن است خطر ابتلا به عفونت ادراری را در دختران و زنان افزایش دهد. آب به رقیق شدن ادرار کمک می‌کند و رشد باکتری ها را سخت تر می‌کند.

عوامل خطر عفونت ادراری رایج در دختران و پسران به شرح زیر است:

• ناهنجاری های دستگاه ادراری: ناهنجاری های ساختاری دستگاه ادراری ممکن است خطر ابتلا به UTI را به دلیل کاهش جریان ادرار، برگشت ادرار به مجرای ادرار و غیره افزایش دهد.
• انسداد مجاری ادراری: سنگ کلیه ممکن است جریان ادرار را مسدود کند. بزرگ شدن پروستات می‌تواند جریان ادرار را در پسران مهار کند.
• ایمنی پایین: نوجوانان مبتلا به بیماری ها و شرایطی که باعث ایمنی ضعیف می‌شوند ممکن است خطر ابتلا به عفونت های ادراری را افزایش دهند زیرا سیستم ایمنی بدن در مبارزه با عوامل بیماری زا ناکام است.
• کاتتریزاسیون ادراری: نوجوانانی که در طول بستری شدن در بیمارستان یا به دلیل مشکلات اورولوژیک کاتترهای ادراری دریافت کرده‌اند، ممکن است مستعد ابتلا به عفونت ادراری باشند.
• روش های ادراری: جراحی ادراری یا قرار دادن سیستوسکوپ ممکن است خطر عفونت ادراری را افزایش دهد. اگرچه خطر عفونت دستگاه ادراری به دنبال روش‌ها و جراحی‌های ادراری وجود دارد، روش‌های استریل قرار دادن و سایر اقدامات پیشگیرانه ممکن است خطر عفونت ادراری را کاهش دهد.

راه های تشخیص عفونت ادراری در نوجوانان

تشخیص عفونت ادراری را می‌توان با استفاده از آزمایش ها و روش های زیر انجام داد:

• تجزیه و تحلیل ادرار: تجزیه و تحلیل نمونه ادرار در آزمایشگاه به شناسایی وجود گلبول های سفید، گلبول های قرمز یا باکتری در ادرار کمک می‌کند.
• کشت ادرار: باکتری های ایجاد کننده عفونت ادراری را می‌توان در کشت ادرار شناسایی کرد و همچنین ممکن است به شناسایی داروهای موثر و درمان های آنتی بیوتیکی کمک کند.
• تصویربرداری از سیستم ادراری: CT، MRI یا سونوگرافی ممکن است به تجسم سیستم ادراری کمک کند. تصویربرداری ممکن است به تشخیص ناهنجاری های آناتومیک و سنگ کلیه کمک کند.
• سیستوسکوپی: در این روش یک لوله نازک برای مشاهده، به ویژه در عفونت های ادراری عود کننده، وارد دستگاه ادراری می‌شود.

راه های درمان عفونت ادراری در نوجوانان

در بیشتر موارد برای درمان عفونت ادراری به درمان آنتی بیوتیکی نیاز است. پزشک ممکن است بسته به نوع باکتری و وضعیت سلامت نوجوان شما نوع آنتی بیوتیک را انتخاب کند. برخی ممکن است برای مدیریت احساس سوزش ناشی از UTI به داروهای مسکن نیاز داشته باشند. با این حال بیشتر نوجوانان ممکن است پس از دوزهای اولیه آنتی بیوتیک، مسکن مصرف کنند.

درمان یک یا سه روزه ممکن است برای عفونت های جزئی کافی باشد. عفونت های ساده یا جزئی دستگاه ادراری با داروهای زیر درمان می‌شوند:

• سفتریاکسون
• کفلکس (سفالکسین)
• ماکرودانتین یا ماکروبید (نیتروفورانتوئین)
• مونورول (فسفومایسین)
• باکترم یا سپترا (تری متوپریم/سولفامتوکسازول یا TMP/SMX)

آنتی‌بیوتیک‌های قوی‌تر برای عفونت‌های مجاری ادراری یا پیلونفریت (عفونت کلیه) پیچیده‌تر تجویز می‌شوند. فلوروکینولونزی معمولاً برای عفونت‌های شدید زمانی تجویز می‌شود که فواید آن بیشتر از خطرات عفونت‌های مجاری ادراری پیچیده باشد. فلوروکینولون هایی که معمولاً تجویز می‌شوند عبارتند از سیپرو (سیپروفلوکساسین) و لواکین (لووفلوکساسین).

فراوانی عفونت ها نیز ممکن است گزینه های درمانی را تعیین کند. عفونت‌های مکرر ممکن است به درمان طولانی‌مدت نیاز داشته باشند و اگر عفونت ادراری با فعالیت جنسی همراه باشد، نوجوان شما ممکن است مجبور به درمان آنتی‌بیوتیکی تک دوز شود. بسته به علت عفونت ممکن است مجبور شوید برای بهترین روش درمانی با پزشک مشورت کنید.

اکثر نوجوانان پس از چند روز درمان با آنتی بیوتیک خوراکی خوب می‌شوند. با این حال نوجوان شما باید دوره تجویز شده درمان آنتی بیوتیکی را برای جلوگیری از عفونت های بعدی، حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشد تکمیل کند. نوجوان شما ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان و درمان آنتی بیوتیکی داخل وریدی (IV) در مورد UTI شدید داشته باشد.

درمان های خانگی برای UTI در نوجوانان

نوجوانان در صورت ابتلا به عفونت ادراری ممکن است از احساس سوزش، درد و ناراحتی شکایت کنند. شما می‌توانید برخی از داروهای خانگی زیر را برای کمک به کاهش درد تا زمانی که عفونت برطرف شود امتحان کنید:

• مقدار زیادی آب بنوشید
• غذاهای پروبیوتیک حاوی لاکتوباسیلوس بخورید
• از مصرف الکل، قهوه و نوشابه خودداری کنید
• برای تسکین درد، پدهای گرم را روی شکم قرار دهید

شما می‌توانید از دختر نوجوان خود بخواهید که نکات ذکر شده در زیر را در طول عفونت ادراری دنبال کند:

• لباس زیر نخی گشاد بپوشید
• به جای تامپون از نوار بهداشتی استفاده کنید
• دوش بگیرید
• تعویض لباس خشک بلافاصله بعد از شنا

چگونه از عفونت ادراری در نوجوانان پیشگیری کنیم؟

راه های زیر ممکن است به کاهش خطر عفونت های دستگاه ادراری کمک کند:

• نوشیدن آب زیاد می‌تواند به رقیق شدن ادرار و حذف باکتری ها از دستگاه ادراری کمک کند.
• نوشیدن آب زغال اخته ممکن است به پیشگیری از UTI کمک کند. اگرچه حداقل مطالعات علمی برای اثبات اثربخشی آب زغال اخته در پیشگیری از عفونت ادراری وجود دارد اما امتحان کردن آن مضر نیست.
• پاک کردن از جلو به عقب ممکن است از رسیدن باکتری های ناحیه مقعد به مجرای ادرار جلوگیری کند.
• قبل و بعد از رابطه جنسی ناحیه واژن بشویید.
• از استفاده از پودرها یا دئودورانت ها در ناحیه تناسلی خودداری کنید زیرا ممکن است مجرای ادرار را تحریک کنند.
• اگر روش های پیشگیری از بارداری منبع عفونت هستند آنها را تغییر دهید. کاندوم های مردانه جایگزین های بهتری برای پیشگیری از عفونت های ادراری و سایر بیماری های مقاربتی هستند.

سوالات متداول

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر نوجوان شما تب، لرز، استفراغ یا کمردرد دارد به دنبال کمک پزشکی باشید زیرا اینها می‌توانند علائم عفونت کلیه باشند. اگر علائم با تجویز آنتی بیوتیک خوراکی برطرف نشد یا در عرض چند روز عود کرد حتما به پزشک مراجعه کنید.

نگرانی های دراز مدت برای کودکان مبتلا به UTI چیست؟

در صورت عدم درمان عفونت های دستگاه ادراری ممکن است منجر به عوارض در نوجوانان شود. پیامدهای UTI ممکن است شامل:

• عفونت های مکرر
• پیلونفریت حاد یا مزمن (عفونت کلیه)
• اسکار دائمی کلیه
• پسران ممکن است دچار تنگی مجرای ادرار به خصوص در مورد اورتریتیس گنوکوکی شوند
• سپسیس (یک وضعیت تهدید کننده زندگی به دلیل تشدید پاسخ سیستم ایمنی بدن به عفونت)

آیا عفونت ادراری خود به خود از بین می‌رود؟

اگرچه یک عفونت ادراری خفیف ممکن است بدون درمان آنتی بیوتیکی خود به خود برطرف شود اما متخصصان توصیه نمی‌کنند علائم را نادیده بگیرید و منتظر بمانید. پزشک ممکن است برای شما داروها تجویز کند و به شما توصیه کند که 48 ساعت صبر کنید تا بررسی کنید که آیا علائم خود به خود فروکش می‌کنند یا خیر.

UTI خاموش چیست؟

UTI خاموش یا باکتریوری بدون علامت هیچ علامتی از عفونت را نشان نمی‌دهد و عمدتاً زنان، زنان باردار، افراد مسن یا بزرگسالان دچار نقص ایمنی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

آیا با نگه داشتن ادرار به عفونت ادراری مبتلا می‌شویم؟

نگه داشتن ادرار می‌تواند راه را برای باکتری ها ایجاد کند تا مثانه ای را که از بدن خارج می‌شود با ادرار پر کند و در نتیجه خطر ابتلا به عفونت ادراری را افزایش می‌دهد.

کلام آخر

عفونت ادراری در دوران نوجوانی شایع است و در دختران بیشتر از پسران است. آنها ممکن است به دلیل دریافت ناکافی آب، سنگ کلیه، عفونت های باکتریایی، عفونت های مقاربتی، برگشت ادرار از کلیه ها و غیره رخ دهند.

اگر نوجوان شما از درد یا احساس سوزش هنگام ادرار، تب، تهوع یا استفراغ شکایت داشته باشد، ممکن است دچار عفونت ادراری شده باشد و نیاز به مراقبت پزشکی دارد. UTI درمان نشده می‌تواند عوارض جانبی و عوارض مادام العمر داشته باشد. از این رو برای تعیین مسیر درمانی مناسب برای نوجوان خود با یک پزشک مشورت کنید.

love magazine love magazine love magazine love magazine love magazine رعلل عفونت ادراری علل عفونت ادراری علل عفونت ادراری