آنچه باید در مورد عفونت های مقاربتی بدانید

انواع عفونت های مقاربتی و راه های درمان آن/ love magazine

عفونت های مقاربتی (STI) معمولاً از طریق تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. به عنوان مثال می‌توان به کلامیدیا، خرچنگ و تبخال تناسلی اشاره کرد و درمان می‌تواند به نوع STI بستگی داشته باشد. HIV راه های انتقال دیگری نیز دارد. برای مثال این بیماری مقاربتی می‌تواند از طریق استفاده از سوزن‌های دارویی استریل نشده و همچنین تماس جنسی گسترش یابد.

بیماری‌های مقاربتی می‌توانند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهند، صرف نظر از گرایش جنسی یا استانداردهای بهداشتی. بسیاری از بیماری‌های مقاربتی می‌توانند از طریق فعالیت جنسی غیر نفوذی منتشر شوند.

این مقاله به برخی از بیماری های مقاربتی رایج و نحوه پیشگیری از آنها می‌پردازد.

انواع عفونت های مقاربتی

1- کلامیدیا

کلامیدیا ناشی از عفونت با کلامیدیا تراکوماتیس است. این یک عفونت شایع است که می‌تواند از طریق رابطه مقعدی، واژینال و دهانی گسترش یابد. همچنین می‌تواند در هنگام زایمان به نوزاد سرایت کند.

کلامیدیا معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند اما اگر فرد به دنبال درمان آن نباشد می‌تواند منجر به ناباروری و سایر عوارض شود. این عفونت با درمان زودهنگام به راحتی قابل درمان است. علائم ممکن است شامل تغییر در ترشحات واژن و درد سوزش در هنگام ادرار باشد.

کلامیدیا اگر در نتیجه رابطه جنسی مقعدی ایجاد شود یا از ناحیه دیگری از بدن پخش شود می‌تواند رکتوم را تحت تاثیر قرار دهد. این می‌تواند منجر به درد رکتوم، خونریزی از رکتوم و ترشحات رکتوم شود. این علائم معمولاً حدود 7 تا 21 روز پس از مواجهه ظاهر می‌شوند.

2- شپش تناسلی

خرچنگ ها یا شپش های تناسلی معمولاً به موهای ناحیه تناسلی می‌چسبند اما گاهی اوقات می‌توانند موهای زیر بغل، سبیل، ریش، مژه ها یا ابروها را تحت تاثیر قرار دهند. آنها بسیار کوچک هستند و به سختی دیده می‌شوند اما فرد احتمالاً متوجه خارش در مناطقی که تحت تأثیر قرار می‌دهد خواهد بود.

اولین مرحله در چرخه شپش تناسلی ظاهر شدن تخم ها خواهد بود. این مرحله حدود 6 تا 10 روز طول می‌کشد. پس از تخم ریزی، شپش شبیه خرچنگ های ریز می‌شود. آنها برای زنده ماندن به خون نیاز دارند و حدود 2 تا 3 هفته زنده خواهند ماند. در چند روز آخر ماده ها تخم های بیشتری می‌گذارند و این چرخه ادامه می‌یابد.

شپش ناحیه تناسلی می‌تواند در طول تماس فیزیکی نزدیک از جمله تماس جنسی گسترش یابد. آنها همچنین می‌توانند از طریق حوله های مشترک یا ملحفه ها منتقل شوند. با این حال آنها نمی‌توانند از طریق صندلی توالت پخش شوند.

برای از بین بردن شپش تناسلی فرد می‌تواند از محلول 1% پرمترین یا محصول مشابه استفاده کند. اینها بدون نسخه در اکثر داروخانه ها در دسترس هستند. اگر شپش ها موهای نزدیک چشم را تحت تاثیر قرار دهد ممکن است فرد نیاز به یک داروی تجویزی داشته باشد.

3- تب خال ناحیه تناسلی (HSV)

ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) یک ویروس رایج است که پوست، دهانه رحم و اندام تناسلی و همچنین برخی از قسمت های دیگر بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

HSV می‌تواند از طریق بزاق یا اگر زخم مربوط به تبخال در اطراف دهان فرد دیگری وجود داشته باشد گسترش یابد. همچنین در طول رابطه جنسی دهانی می‌تواند به ناحیه تناسلی منتقل شود. HSV می‌تواند ناحیه تناسلی، ناحیه مقعد و دهان را تحت تاثیر قرار دهد. از طریق رابطه جنسی واژینال، دهانی و مقعدی منتقل می‌شود.

تبخال نمی‌تواند از طریق ظروف، صندلی توالت، استخر، صابون یا ملافه پخش شود. با این حال اگر فردی قسمتی از بدن را که در آن تبخال وجود دارد لمس کند و سپس قسمت دیگری از بدن خود را لمس کند تبخال می‌تواند به آن ناحیه سرایت کند.

تبخال معمولاً در بسیاری از افراد هرگز علائمی را بروز نمی‌دهند اما علائم اصلی آن تاول در اطراف دهان، مقعد یا ناحیه تناسلی است. این تاول ها می‌توانند بترکند و باعث ایجاد زخم دردناکی شوند که یک هفته یا بیشتر طول می‌کشد تا بهبود یابد.

در حال حاضر هیچ درمانی وجود ندارد اما دارو می‌تواند به کاهش علائم کمک کند. داروهای ضد ویروسی روزانه می‌توانند به جلوگیری از گسترش تبخال کمک کنند. استفاده از کاندوم به طور کامل از انتقال تبخال جلوگیری نمی‌کند.

4- هپاتیت B

هپاتیت B می‌تواند باعث عفونت طولانی مدت و آسیب کبدی شود. هنگامی که فردی به ویروس مبتلا شود می‌تواند در مایع منی، خون و سایر مایعات بدن او باقی بماند. انتقال از طریق درگیر شدن در تماس جنسی، استفاده از تجهیزات غیر استریل برای تزریق، سوراخ کردن پوست با یک جسم تیز در جایی که ویروس وجود دارد اتفاق می‌افتد.

این عفونت می‌تواند در دوران بارداری یا زایمان به نوزاد منتقل شود. با این حال یک پزشک می‌تواند در مورد راه های جلوگیری از این امر راهنمایی کند. به گفته منبع مورد اعتماد مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، تا زمانی که نوک سینه ها ترک نخورند خطر انتقال ویروس از طریق شیر مادر ناچیز است.

افرادی که در معرض خطر بالای ابتلا به هپاتیت B هستند باید از پزشک خود در مورد واکسنی سوال کنند که می‌تواند محافظتی را ارائه دهد. با این حال واکسن ممکن است مصونیت طولانی مدت ایجاد نکند و ممکن است فرد برای محافظت مداوم به دوزهای تقویت کننده نیاز داشته باشد.

5- تریکومونیازیس

تریکومونیازیس یا تریک می‌تواند هر کسی را مبتلا کند اما زنان بیشتر احتمال دارد علائم آن را تجربه کنند. تریکوموناس واژینالیس عامل این عفونت است. در زنان به احتمال زیاد بر روی واژن تأثیر می‌گذارد و در مردان عفونت می‌تواند در مجرای ادرار ایجاد شود.

انتقال می‌تواند از طریق رابطه جنسی نفوذی و تماس فرج به فرج رخ دهد. بسیاری از افراد هیچ علامتی را تجربه نمی‌کنند اما اگر علائم ظاهر شوند ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• ترشح غیر معمول
• درد در هنگام ادرار
• درد در هنگام انزال
• درد یا ناراحتی در حین رابطه جنسی

تریک همچنین می‌تواند منجر به عوارض بارداری شود و احتمال ابتلا و انتقال HIV را افزایش دهد. پزشک می‌تواند داروهایی را برای رفع تریک تجویز کند اما هر دو طرف به احتمال زیاد به درمان نیاز خواهند داشت، در غیر این صورت عفونت ممکن است عود کند. بدون درمان تریک می‌تواند ماه ها یا سال ها ادامه داشته باشد.

6- اچ‌آی‌وی (HIV)

HIV ویروسی است که به سیستم ایمنی حمله می‌کند و می‌تواند از طریق تماس جنسی و برخی راه های دیگر سرایت کند. HIV فرد را مستعد ابتلا به برخی عفونت های دیگر می‌کند. افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی خطر ابتلا به سایر بیماری‌های مقاربتی را نیز دارند. بدون درمان این حساسیت به عفونت بدتر می‌شود و ممکن است منجر به عوارض تهدید کننده زندگی شود.

هنگامی که فرد مبتلا به HIV باشد، ویروس در مایعات بدن او از جمله مایع منی، خون، شیر مادر و مایعات واژن و رکتوم وجود خواهد داشت. اگر این مایعات وارد بدن فرد دیگری شود آن فرد نیز می‌تواند به HIV مبتلا شود.

این می‌تواند از طریق تماس جنسی، سوزن مشترک، تماس با زخم باز، زایمان و شیردهی اتفاق بیفتد. درمان می‌تواند میزان ویروس موجود در بدن را تا حد غیرقابل شناسایی کاهش دهد. این بدان معناست که میزان ویروس در خون به قدری کم است که آزمایش خون نمی‌تواند آن را تشخیص دهد. همچنین به این معنی است که نمی‌تواند به افراد دیگر سرایت کند.

فرد مبتلا به اچ آی وی غیرقابل شناسایی باید به پیروی از برنامه درمانی خود دقیقاً همانطور که پزشک تجویز کرده است ادامه دهد تا سطح ویروس را پایین نگه دارد. برخی از راه های دیگر برای جلوگیری از انتقال عبارتند از:

• استفاده از کاندوم یا سایر روش های جلوگیری از بارداری در حین رابطه جنسی واژینال یا مقعدی
• مصرف دارویی که می‌تواند به پیشگیری از HIV در افرادی که در معرض ویروس قرار دارند کمک کند
• عدم استفاده از سوزن مشترک
• استفاده از دستکش و دور انداختن وسایل تیز با احتیاط، مانند هنگام کار در یک محیط مراقبت های بهداشتی

7- ویروس پاپیلوم انسانی (HPV)

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) به گروهی از ویروس ها اطلاق می‌شود که پوست و غشاهای مخاطی مانند گلو، دهانه رحم، مقعد و دهان را تحت تأثیر قرار می‌دهند. انواع مختلفی وجود دارد و برخی از آنها خطر بیشتری نسبت به سایرین دارند.

HPV بسیار شایع است و حدود 79 میلیون نفر را تحت تاثیر قرار می‌دهد. تقریباً همه افرادی که از نظر جنسی فعال هستند در مقطعی از زندگی خود به HPV مبتلا می‌شوند، مگر اینکه برای پیشگیری از آن واکسن دریافت کرده باشند.

بسیاری از افراد هیچ علامتی را تجربه نمی‌کنند اما در این موارد هنوز امکان انتشار ویروس وجود دارد. برخی از انواع HPV می‌توانند منجر به زگیل تناسلی شوند که معمولاً کم خطر هستند. ابتلا به HPV همچنین می‌تواند خطر سرطان دهانه رحم و سرطان گلو را افزایش دهد.

HPV می‌تواند از طریق رابطه جنسی واژینال و مقعدی، رابطه جنسی دهانی، تماس تناسلی، از یک فرد باردار به یک نوزاد منتقل شود. واکسیناسیون می‌تواند به جلوگیری از انتقال HPV کمک کند.

8- مولوسکوم کونتاژیوزوم

مولوسکوم کونتاژیوزوم یک عفونت ویروسی مسری پوستی است که معمولاً خوش خیم است و می‌تواند هم بزرگسالان و هم کودکان را تحت تاثیر قرار دهد. پزشکان آن را زمانی که در بزرگسالان اتفاق می‌افتد یک بیماری مقاربتی می‌دانند اما در کودکان خردسال نه. کارشناسان معتقدند که این یک نوع آبله است.

در میان بزرگسالان انتقال معمولاً از طریق تماس پوست به پوست یا ضایعات، معمولاً در طول فعالیت جنسی رخ می‌دهد و علائم آن شامل برآمدگی های کوچک و گرد و فرورفتگی روی پوست است که ممکن است فقط یکی از اینها وجود داشته باشد. برآمدگی یا برجستگی ها معمولاً بدون درمان ناپدید می‌شوند اما این ممکن است زمان ببرد.

برخی از راه‌های از بین بردن برآمدگی‌ها عبارتند از مصرف داروهای تجویزی خاص، استفاده از مواد شیمیایی یا جریان الکتریکی، یا منجمد کردن آنها.

استفاده از روش های جلوگیری از بارداری می‌تواند به جلوگیری از انتقال ویروس کمک کند. هر فردی که به این ویروس مبتلا است باید پس از لمس ناحیه آسیب دیده پوست دست های خود را به دقت بشویید تا از انتشار ویروس به قسمت دیگری از بدن یا شخص دیگری جلوگیری شود.

9- گال

گال یک بیماری مسری پوستی است و به دلیل Sarcoptes scabiei که یک کنه است ایجاد می‌شود. این عارضه می‌تواند باعث ایجاد بثورات جوش مانند در هر نقطه از بدن شود.

اولین باری که فرد دچار گال می شود علائم ممکن است پس از 2 تا 6 هفته قرار گرفتن در معرض بیماری ظاهر شوند. اگر دوباره گال داشته باشند علائم ممکن است 1 تا 4 روز پس از مواجهه ظاهر شوند. گال می‌تواند حتی قبل از اینکه شخص بداند که به آن مبتلا شده است گسترش یابد.

انتقال معمولاً از طریق تماس پوست به پوست و به دلیل اشتراک گذاری وسایلی مانند حوله و ملافه اتفاق می‌افتد. پزشک می‌تواند کرم های موضعی را تجویز کند که کنه ها را از بین ببرد. فردی که مبتلا به گال است باید از تماس پوست به پوست با دیگران خودداری کند.

10- سیفلیس

سیفلیس ناشی از عفونت با باکتری ترپونما پالیدوم است. این یک عفونت بالقوه جدی است و درمان اولیه برای جلوگیری از آسیب دائمی و عوارض طولانی مدت ضروری است.

معمولا چهار مرحله وجود دارد. در مرحله اول فرد ممکن است متوجه یک زخم گرد و سفت در محل عفونت شود که معمولاً در اطراف دستگاه تناسلی، مقعد، راست روده یا دهان ایجاد می‌شود و معمولا 3 تا 6 هفته طول می‌کشد.

زخم ممکن است قابل مشاهده نباشد زیرا اغلب بدون درد است و ممکن است به عنوان مثال در واژن پنهان باشد. این باکتری می‌تواند در هر نقطه ای از عفونت پخش شود. سیفلیس همچنین می‌تواند در دوران بارداری به نوزاد منتقل شود.

در مرحله ثانویه ممکن است علائمی مثل بثورات غیر خارش دار با لکه های قهوه ای یا قرمز در کف دست یا کف پا، ضایعات در غشاهای مخاطی مانند دهان، واژن یا مقعد، تورم غدد لنفاوی، ریزش مو، سردرد، کاهش وزن، دردهای عضلانی، خستگی و تب ظاهر شوند.

در مرحله سوم عوارض تهدید کننده زندگی می‌تواند مغز، سیستم عصبی، چشم، قلب و چندین اندام دیگر را تحت تاثیر قرار دهد. علائم در این مرحله بستگی به این دارد که سیفلیس کدام قسمت از بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

تنها راه برای تأیید وجود یا نبودن سیفلیس انجام آزمایش است. اگر نتیجه مثبت باشد فرد باید به شریک جنسی خود اطلاع دهد و آنها نیز باید به دنبال مشاوره پزشکی باشند. علائم به طور متوسط حدود 21 روز پس از انتقال باکتری ظاهر می‌شوند اما ممکن است بین 10 تا 90 روز طول بکشد تا ظاهر شوند.

11- سوزاک

سوزاک یک عفونت شایع است که در اثر باکتری نایسریا گونوره ایجاد می‌شود. بسیار مسری است و بدون درمان می‌تواند منجر به عوارض تهدید کننده زندگی شود. سوزاک می‌تواند در طول رابطه جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی منتشر شود. این عفونت می‌تواند در حین زایمان به نوزاد نیز سرایت کند.

این عفونت معمولا در قسمت های گرم و مرطوب بدن مانند واژن، آلت تناسلی، دهان، راست روده و چشم رشد می‌کند و می‌تواند در طول تماس جنسی گسترش یابد. اغلب هیچ علامتی وجود ندارد اما اگر رخ دهد ممکن است شامل درد در هنگام ادرار، تورم اندام تناسلی و خونریزی بین قاعدگی باشد.

عفونتی که در نتیجه رابطه جنسی دهانی ایجاد می‌شود می‌تواند منجر به درد، سوزش در گلو و تورم غدد لنفاوی شود. در زنان عفونت می‌تواند منجر به بیماری التهابی لگن شود. در همین حال مردان ممکن است التهاب اپیدیدیم را تجربه کنند، که لوله ای است که اسپرم را ذخیره می‌کند. هر دو شرایط می‌توانند بر باروری تأثیر بگذارند.

به محض اینکه فرد مبتلا به سوزاک شود باکتری می‌تواند از طریق تماس فیزیکی به افراد دیگر و سایر قسمت های بدن گسترش یابد. دریافت درمان با آنتی بیوتیک معمولاً می‌تواند عفونت را برطرف کند.

علائم می‌تواند 1 الی 14 روز پس از عفونت ظاهر شود. مردان معمولاً 2 تا 5 روز پس از مواجهه متوجه علائم می‌شوند و زنان اغلب اصلاً هیچ علامتی را تجربه نمی‌کنند اما در صورت بروز علائم معمولاً تا 10 روز پس از مواجهه ظاهر می‌شوند.

12- شانکروئید

شانکروئید یک عفونت باکتریایی نادر است که به دلیل هموفیلوس دوکرئی ایجاد می‌شود و تنها از طریق تماس جنسی می‌تواند گسترش یابد.

این عفونت می‌تواند باعث ایجاد زخم های دردناک در ناحیه تناسلی شود. شانکروئید همچنین می‌تواند شانس ابتلا به HIV را افزایش دهد و درمان HIV را سخت تر کند. درمان با آنتی بیوتیک می‌تواند موثر باشد. هر کسی که تشخیص شانکروئید را دریافت می‌کند باید شریکی را که در 10 روز گذشته با آنها تماس جنسی داشته است مطلع کند.

راه های درمان عفونت های مقاربتی

پزشک می‌تواند برای تأیید وجود یا عدم وجود عفونت آزمایشی را برای STI انجام دهد. سپس آنها مناسب ترین گزینه درمانی را تجویز می‌کنند. برخی از درمان‌ها و نکات برای مقابله با STI شامل:

1- درمان آنتی بیوتیکی

درمان عفونت های باکتریایی با آنتی بیوتیک می‌تواند موثر باشد. با این حال به نظر می‌رسد برخی از بیماری های مقاربتی مانند سوزاک در حال ایجاد مقاومت در برابر آنتی بیوتیک هایی هستند که پزشکان معمولاً برای درمان آنها تجویز می‌کنند.

تکمیل هر نوع درمان آنتی بیوتیکی ضروری است، حتی اگر علائم ناپدید شوند. توقف زودهنگام درمان ممکن است باعث شود باکتری های باقیمانده دوباره رشد کنند و علائم ممکن است عود کنند و در این مرحله درمان عفونت سخت‌تر می‌شود.

2- واکسن ها

واکسن‌ها می‌توانند به محافظت از فرد در برابر HPV و هپاتیت B کمک کنند. افراد می‌توانند وضعیت خود را با یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی در میان بگذارند و در مورد واکسیناسیون مشاوره بگیرند.

3- مقابله با انگ اجتماعی

بسیاری از مردم به دلیل نگرانی در مورد انگ اجتماعی صحبت در مورد بیماری های مقاربتی را دشوار می‌دانند. با این حال بیماری های مقاربتی یک نگرانی رایج برای سلامتی است و درمان هایی در دسترس هستند که می‌توانند عفونت را درمان کنند یا به فرد کمک کنند تا آن را مدیریت کند. جستجوی درمان زودهنگام نیز خطر عوارض را کاهش می‌دهد.

کلام آخر

استفاده از کاندوم، دندانپزشکی یا سایر روش‌های مانع پیشگیری از بارداری می‌تواند به جلوگیری از گسترش بسیاری از بیماری‌های مقاربتی کمک کند، اگرچه این امر از انتقال عفونت‌هایی که در نتیجه تماس پوست به پوست منتشر می‌شوند جلوگیری نمی‌کند.

برخی از راه های دیگر برای کاهش خطر انتقال یا ابتلا به STI شامل صحبت کردن با هر شریک جدید در مورد رابطه جنسی محافظت شده و هرگونه عفونت قبلی، اطمینان از اینکه هر دو طرف قبل از شروع یک رابطه جنسی جدید تحت آزمایش قرار می‌گیرند، دریافت واکسن برای محافظت در برابر برخی عفونت ها می‌باشد و هنگام استفاده از الکل یا داروهای تفریحی احتیاط کنید زیرا اینها می‌توانند احتمال رفتارهای جنسی پرخطر را افزایش دهند.

love magazine love magazine love magazine love magazine love magazine love magazine STI STI STI STI STI STI STI STI STI STI STI STI STI STI