علائم رایج ترین بیماری های مقاربتی
هر آنچه که باید درباره بیماری های مقاربتی بدانید
علائم بیماری های مقاربتی و راه های درمان آنها/ love magazine
درک علائم بیماری های مقاربتی می‌تواند به افراد کمک کند تا علائم را شناسایی کرده و در صورت مشاهده به پزشک مراجعه کنند. بیماری های مقاربتی (STD) در حال افزایش است. در سال 2017 محققان برای چهارمین سال متوالی شاهد افزایش STDها و بالاترین میزان ابتلا به کلامیدیا، سوزاک و سیفلیس بودند.
اکثر بیماری های مقاربتی قابل درمان هستند. درمان زودهنگام به طور قابل توجهی احتمال یک نتیجه خوب را افزایش می‌دهد. استراتژی‌های پیشگیری و آزمایش‌های معمول STD می‌تواند به افراد کمک کند تا از انتشار این عفونت‌ها به شریک زندگی خود جلوگیری کنند.
این مقاله به علائم بصری و سایر علائم STD های رایج می‌پردازد.
رایج ترین بیماری های مقاربتی کدامند؟
1- تبخال:
تبخال یک ویروس است که می‌تواند بسیاری از نواحی بدن از جمله دهان و چشم را تحت تاثیر قرار دهد. نوع مقاربتی تبخال بیشتر بر اندام تناسلی تأثیر می‌گذارد. علائم تبخال عبارتند از:
- درد یا احساس غیرعادی در اندام تناسلی چند روز قبل از شیوع بیماری
- شیوع تاول های قرمز یا متورم
- تاول هایی که بسیار دردناک هستند و در نهایت پوسته پوسته می‌شوند
- احساس بیماری یا داشتن انرژی کم در طول شیوع
هیچ درمانی نمی‌تواند تبخال را درمان کند. با این حال داروهای ضد ویروسی می‌توانند شیوع را کمتر دردناک کنند و به طور بالقوه خطر گسترش عفونت را به شریک زندگی کاهش دهند.
2- ویروس پاپیلومای انسانی (HPV):
HPV ویروسی است که باعث ایجاد زگیل تناسلی می‌شود. همچنین خطر ابتلا به برخی سرطان ها از جمله سرطان دهانه رحم و گلو را افزایش می‌دهد. یک واکسن می‌تواند از ابتلا به ویروس جلوگیری کند و برخی از کودکان این واکسن را در حدود 12 سالگی دریافت می‌کنند.
بسیاری از افراد مبتلا به HPV هیچ علامتی ندارند. در واقع انواع HPV که بیشتر باعث ایجاد سرطان می‌شوند، به ندرت علائمی ایجاد می‌کنند. کسانی که دارای علائم هستند ممکن است زگیل های کوچکی را در ناحیه تناسلی خود و اطراف آن ایجاد کنند.
3- شپش ناحیه تناسلی:
شپش ناحیه تناسلی که به آن خرچنگ نیز می‌گویند، حشرات کوچکی هستند که در موهای زبر مانند موهای ناحیه تناسلی زندگی می‌کنند. شپش تناسلی از خون فرد تغذیه می‌کند. آنها از طریق تماس نزدیک بین افراد یا تماس با لباس یا اشیایی که شپش یا تخم روی آنها وجود دارد منتشر می‌شوند.
علائم شپش شرمگاهی عبارتند از:
- خارش در ناحیه شرمگاهی به خصوص در شب که شپش ها بیشتر فعال هستند
- پوست قرمز یا متورم
- لکه های سیاه در لباس زیر
- لکه های خاکستری یا سفید در موهای ناحیه تناسلی
افراد می‌توانند شپش شرمگاهی را با داروهایی که می‌توانند بدون نسخه بخرند درمان کنند.
4- کلامیدیا:
کلامیدیا یک عفونت باکتریایی است که هم مردان و هم زنان را درگیر می‌کند. اگر در زنان درمان نشود می‌تواند باعث بیماری التهابی لگن (PID) شود. PID می‌تواند باعث درد لگن و معده شود و حتی ممکن است بر باروری تأثیر بگذارد. کلامیدیا می‌تواند واژن، آلت تناسلی یا راست روده را آلوده کند. برخی افراد هیچ علامتی ندارند. با این حال برخی ممکن است علائم زیر را تجربه می‌کنند:
- ادرار دردناک
- سوزش در حین یا بعد از رابطه جنسی
- ترشح غیر معمول از واژن، آلت تناسلی یا رکتوم
- خونریزی غیر معمول
- تورم بیضه ها
آنتی بیوتیک ها می‌توانند کلامیدیا را درمان کنند.
5- سوزاک:
سوزاک نیز مانند کلامیدیا می‌تواند هم مردان و هم زنان را مبتلا کند و باعث ایجاد PID در زنان شود. سوزاک یک عفونت باکتریایی است که از طریق تماس جنسی گسترش می‌یابد. افراد مبتلا به سوزاک اغلب هیچ علامتی ندارند. هنگامی که علائم ظاهر می‌شوند ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- ترشح غیر معمول از واژن یا آلت تناسلی
- درد هنگام ادرار کردن
- درد در معده
- خونریزی بین قاعدگی
سوزاک همچنین می‌تواند سایر نواحی بدن را تحت تاثیر قرار دهد و علائمی مانند:
- درد و خارش در چشم
- گلو درد یا غدد متورم در گردن
- تورم، گرما یا قرمزی در مفاصل
درمان سوزاک معمولاً شامل آنتی بیوتیک است.
6- واژینوز باکتریال:
واژینوز باکتریایی (BV) یک عفونت باکتریایی است که واژن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. پزشکان نمی‌دانند چه چیزی باعث آن می‌شود اما در بین زنان فعال جنسی شایع‌تر است. این نشان می‌دهد که ممکن است از طریق جنسی منتقل شود.
بسیاری از زنان مبتلا به BV هیچ علامتی ندارند. برخی احساس خارش یا سوزش دارند که ممکن است شبیه عفونت مخمری باشد. سایر علائم BV عبارتند از:
- بوی بد در ناحیه تناسلی مخصوصا بعد از رابطه جنسی
- ترشح نازک، رنگ پریده و مایل به خاکستری از واژن
- سوزش هنگام ادرار کردن
BV ممکن است بدون درمان از بین برود، با این حال برخی از زنان برای درمان BV به آنتی بیوتیک نیاز دارند.
7- هپاتیت:
هپاتیت یک ویروس است که بر کبد تأثیر می‌گذارد. سه نوع هپاتیت وجود دارد، هپاتیت A و B از راه جنسی منتقل می‌شوند و بسیار مسری هستند. اغلب آنها علائمی ایجاد نمی‌کنند و واکسیناسیون می‌تواند از آنها محافظت کند.
اگرچه نادر است اما هپاتیت C می‌تواند از طریق تماس جنسی نیز سرایت کند. هپاتیت C یک بیماری مزمن است که گاهی اوقات داروهای ضد ویروسی می‌توانند آن را درمان کنند. سیر هپاتیت و نحوه درمان آن به نوع هپاتیت فرد بستگی دارد و علائم ممکن است خود به خود از بین بروند.
علائم هپاتیت عبارتند از:
- انرژی بسیار کم
- درد معده غیر قابل توضیح یا درد در سمت راست بالای شکم
- درد مفاصل
- سردرد
- ادرار بسیار تیره
- حرکات روده کم رنگ
- زردی پوست یا چشم
8- تریکومونیازیس:
تریکومونیازیس که گاهی به آن تریچ نیز گفته می‌شود، انگلی است که از طریق تماس جنسی و نزدیک منتشر می‌شود. اکثر افراد مبتلا به تریکومونیازیس نمی‌دانند که به آن مبتلا هستند و اگر درمان نشود، عفونت می‌تواند سال ها در بدن باقی بماند و ممکن است به شرکای جنسی سرایت کند.
علائم تریکومونیازیس عبارتند از:
- درد در حین یا بعد از رابطه جنسی
- ترشح غیر معمول از آلت تناسلی
ترشحات مایل به زرد یا سبز از واژن - بوی بد در اندام تناسلی
- سوزش یا قرمز شدن اندام تناسلی
- درد و احساس سوزش در داخل واژن یا آلت تناسلی
یک داروی خوراکی می‌تواند تریکومونیازیس را درمان کند. افراد مبتلا به این عفونت ممکن است دوباره به آن مبتلا شوند. افرادی که به تریکومونیازیس مبتلا هستند نیز در معرض خطر ابتلا به STD دیگری هستند.
9- اچ‌آی‌وی:
اچ آی وی به سلول های سیستم ایمنی آسیب می‌رساند و مبارزه با عفونت ها را برای بدن دشوارتر می‌کند. اگر HIV درمان نشود خطر عوارض جدی یا حتی مرگ ناشی از عفونت های جزئی را افزایش می‌دهد. افراد می‌توانند از طریق تماس با خون یا مایعات تناسلی مانند مایع منی و واژن به HIV مبتلا شوند.
مدت کوتاهی پس از ابتلا به اچ آی وی، 40 تا 90 درصد افراد دچار علائمی شبیه آنفولانزا می‌شوند، از جمله:
- زخم های دردناک در دهان
- لرز
- کهیر
- عرق شبانه
- تب
- انرژی کم
- درد عضلانی
- تورم غدد لنفاوی
متخصصان مراقبت های بهداشتی می‌توانند HIV را با استفاده از داروهای ضد رتروویروسی درمان کنند. این به طور کامل ویروس را از بین نمی‌برد اما میزان HIV را در خون به سطوح غیرقابل تشخیص کاهش می‌دهد، به این معنی که دیگر امکان انتقال آن از طریق جنسی وجود ندارد.
بدون درمان ضد رتروویروسی، HIV به مرحله نهفتگی می‌رود که ممکن است علائم قابل توجهی ایجاد نکند و در نهایت به مرحله 3 HIV، که به عنوان ایدز نیز شناخته می‌شود پیشرفت می‌کند. با پیشرفت بیماری افراد در برابر بیماری آسیب پذیرتر می‌شوند و ممکن است عفونت های مکرر داشته باشند.
علائم مرحله 3 HIV عبارتند از:
- لکه های قهوه ای، صورتی یا قرمز روی پوست دهان، پلک ها یا بینی
- کاهش وزن غیر قابل توضیح
- عرق شبانه
- قارچ مکرر یا سایر عفونت ها
- اسهالی که یک هفته یا بیشتر طول بکشد
- زخم در ناحیه تناسلی یا دهان
- خستگی مفرط
- تورم غدد لنفاوی
10- سیفلیس:
سیفلیس یک عفونت باکتریایی است که افراد می‌توانند از طریق تماس جنسی منتقل شوند. در صورت عدم درمان می‌تواند باعث عوارض جدی و حتی مرگ شود اما در مراحل اولیه، سیفلیس با آنتی بیوتیک قابل درمان است.
در مراحل اولیه سیفلیس، افراد ممکن است متوجه زخم‌هایی در محل ورود سیفلیس به بدن شوند که اغلب دستگاه تناسلی است. زخم ها معمولاً کوچک، گرد، سخت و بدون درد هستند. در مرحله دوم سیفلیس علائم عبارتند از بثورات پوستی، تورم غدد لنفاوی و تب.
پس از مرحله دوم، سیفلیس وارد یک دوره نهفتگی می‌شود و ممکن است علائمی ایجاد نکند. اگر سیفلیس وارد سومین و جدی ترین مرحله شود می‌تواند قلب و مغز را تحت تاثیر قرار دهد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
برای هرگونه علائم STD به پزشک مراجعه کنید، به خصوص اگر علائم به خودی خود از بین نرود یا باعث درد شدید شود. اگر شریک جنسی تشخیص بیماری مقاربتی را دریافت کرده است برای آزمایش به پزشک مراجعه کنید.
CDC دستورالعمل‌های آزمایش STD زیر را برای افراد فعال جنسی توصیه می‌کند:
- همه بزرگسالان و نوجوانان 13 تا 64 ساله باید حداقل یک بار آزمایش HIV انجام دهند.
- زنان فعال جنسی کمتر از 25 سال و زنانی که چندین شریک جنسی دارند باید سالانه آزمایش کلامیدیا و سوزاک را انجام دهند.
- همه زنان باردار باید آزمایش HIV، هپاتیت B و سیفلیس را انجام دهند. زنان باردار در معرض خطر بالای کلامیدیا و سوزاک نیز باید برای این بیماری های مقاربتی آزمایش شوند.
- مردان فعال جنسی که با مردان رابطه جنسی دارند باید حداقل سالی یک بار آزمایش سیفلیس، سوزاک و HIV را انجام دهند.
- مردانی که با شریک جنسی ناشناس رابطه جنسی دارند یا دارای رابطه جنسی محافظت نشده هستند ممکن است به آزمایشات مکرر نیاز داشته باشند.
خلاصه
بیماری های مقاربتی معمولا با درمان بهبود می‌یابد. درمان می‌تواند پیشرفت را کاهش دهد و سلامت طولانی مدت فرد را بهبود بخشد. درمان مناسب به تشخیص بستگی دارد. برای افرادی که مبتلا به STD تشخیص داده شده اند، استفاده از کاندوم در طول فعالیت جنسی و اطلاع دادن به شریک جنسی در مورد وضعیت خود ضروری است.
اقدامات پیشگیرانه برای کاهش فراوانی و تاثیر بیماری های مقاربتی بسیار مفید است. مصرف PrEP می‌تواند از ابتلای فرد به HIV جلوگیری کند.
افرادی که مشکوک به بیماری مقاربتی هستند ممکن است نخواهند به پزشک مراجعه کنند. با این حال دانستن وضعیت STD همیشه بهترین گزینه است. تشخیص صحیح می‌تواند ذهن مضطرب را تسکین دهد، به یافتن درمان مناسب کمک کند و از عوارض طولانی مدت جلوگیری کند.
STD STD STD STD STD STD STD love magazine love magazine love magazine love magazine love magazine
