من يک آدم شكست خورده‌ام…

من يک آدم شكست خورده هستم… | بانو راسخی

كسانی كه برای خودشان ارزشی قائل نيستند فكر می‌كنند هميشه دشمنهای فرضی در فكر دسيسه نشسته‌اند تا آنها را در هر جايی كه هستند پايين بكشند.

يكی از عوامل اساسی انحرافات روان وشخصيت انسان عقده حقارت يا خود كم بينی است. عقده حقارت به حالت سركوفتگی و افسردگی همراه با كينه توزی گفته مي‌شود كه به سبب ناكامی و تحمل رنج و خفت وحقارت پديد مي‌آيد؛ يعني اينكه يک نفر حس كند در برابر ديگران كوچک است و خودش را دست كم بگيرد. البته همان طور كه از كلمه اولش هم بر می‌آيد نشان از اين دارد كه اين خود كم بينی چندان ربطی به واقعيت ندارد و بيشتر باور و حس يک آدم است نسبت به خودش.

عقده حقارت دارای ماهيت فطری نبوده و اختصاص به طبقه يا قشر معينی ندارد بلكه عارضه‌ای است كه علل پيدايش آن را بايد در تربيت و پرورش اوليه فرد، روابط و مناسبات متقابل او با محيط در دوران كودكب تا بلوغ جستجو كرد. مثل تبعيض، ناز پروردگی، عدم ارزش گذاری‌های خانوادگی برای شخص، عدم مسعوليت دادن و… 

آدمهايی كه برای خودشان ارزش و احترام قائل نيستند به ديگران هم احترام نمی‌گذارند چون خودشان خودشان را قبول ندارند پس نبايد كس ديگری را هم قبول داشت؛ آنها كوچكترين مشكل ديگران را چنان به رخشان می‌كشند كه آنها را تحقير کنند. 

دهن بين؛ همان قدر كه افرادی دارای عزت نفس خود مختار هستند برعكس افرادی خود كم بين با كوچكترين توصيه ديگران مسير زندگيشان را عوض می‌كنند. كافیست به آنها بگويی لباس‌شان زشت است ديگر آن لباس را تن‌شان نمی‌بينید. اگر دقت كنيد، با همه احساس حقارت يا خودش را انتقاد ناپذير شديد نشان می‌دهد يا انتقاد پذير شديد. 

انزوا؛ كسانی كه احساس حقارت دارند فكر ميكنند ديگران هم مثل خودشان آنها را غير جذاب و خسته كننده می‌دانند به همين خاطر سعی می‌كنند تا جايی كه می‌شود جلوی چشم نباشند و با كسی دهان به دهان نشوند تا ضعف خيالی‌شان مشخص نشود. افراد خودكم‌بين با اينكه دل‌شان می‌خواهد هميشه برنده باشند اما سعی می‌كنند تا جايی كه می‌شود وارد رقابتی نشوند؛ آنها خودشان فكر می‌كنند كه بازنده خواهند بود و بازندگی هم يک فاجعه ديگر است.

انتقاد ناپذير؛ يكی از علتهايی كه آدمها انتقاد پذير نيستند اين است كه آنها هر نوع انتقاد سازنده‌ای را دشمنی تلقی می‌كنند. افراد خود كم بين انتقاد از خودشان را دوست ندارند.

رهايي از شكست؛ بايد خودتان دست به كار شويد. اگر بخواهيم در يک كلمه راه حل به شما معرفی كنيم بايد بگوييم باور. بايد خودتان را باور كنيد، در تمام شرايط بايد خودتان باشيد، خود خودتان بايد خودتان را بپذيريد.

حتما می‌پرسيد چگونه؟ مكانيزم باور خود عزت نفس است برای اينكه خودمان را بپذيريم بايد عزت نفس را در درونمان افزايش دهيم. عزت نفس عبارت است از احساس ارزشمند بودن. اين حس از مجموعه افكار احساسات، عواطف و تجربيات ما در طول زندگی ناشی می‌شود.