هر آنچه که باید درباره اختلال نعوظ و راه های درمان آن بدانید

 درمان اختلال نعوظ و راه های پیشگیری از آن/love magazine

نعوظ نتیجه افزایش جریان خون در آلت تناسلی شماست. افکار جنسی یا تماس مستقیم با آلت تناسلی شما معمولاً این جریان خون را تحریک می‌کند.

وقتی فردی که آلت تناسلی دارد از نظر جنسی هیجان زده می‌شود، ماهیچه ای در رگ های خونی آلت تناسلی شل می‌شود. این اجازه می‌دهد تا جریان خون از طریق شریان های آلت تناسلی افزایش یابد و دو حفره داخل آلت تناسلی پر شود. همانطور که اتاق ها از خون پر می‌شود، آلت تناسلی سفت می‌شود. وریدهای آلت تناسلی برای کمک به حفظ خون در آلت تناسلی و حفظ نعوظ منقبض می‌شوند.

نعوظ زمانی به پایان می‌رسد که ماهیچه های رگ های خونی منقبض می‌شوند و خون انباشته شده می‌تواند از طریق سیاهرگ های آلت تناسلی به بیرون جریان یابد. اختلال نعوظ می‌تواند با افزایش سن بیشتر شود. با این حال علائم را می‌توان با دارو و روش های دیگر درمان کرد.

در این مقاله به توضیح درباره اختلال نعوظ، علائم، علل، تشخیص و راه های درمان آن می‌پردازیم.

اختلال نعوظ (ED) چیست؟

اختلال نعوظ (ED) ناتوانی در ایجاد یا ثابت نگه داشتن نعوظ به اندازه کافی برای داشتن رابطه جنسی است. گاهی اوقات از آن به عنوان “ناتوانی جنسی” نیز یاد می‌شود اما این اصطلاح اکنون کمتر استفاده می‌شود.

ED می‌تواند به دلیل مشکلات در هر مرحله از فرآیند نعوظ رخ دهد و می‌تواند گاه به گاه یا مکرر باشد. ED گاه به گاه غیر معمول نیست و بسیاری از افراد آن را در زمان استرس یا در نتیجه تغییرات اخیر تغذیه یا سبک زندگی تجربه می‌کنند. با این حال ED مکرر می‌تواند نشانه ای از مشکلات سلامتی باشد که نیاز به درمان دارد. همچنین می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات عاطفی یا روابط باشد که ممکن است بخواهید با یک متخصص آن را برطرف کنید.

علت اختلال نعوظ

علل احتمالی بسیاری برای ED وجود دارد و آنها می‌توانند شامل شرایط عاطفی و فیزیکی باشند. علل فیزیکی رایج عبارتند از:

• بیماری قلب و عروقی
• دیابت
• فشار خون بالا
• کلسترول بالا
• کم کاری تیروئید
• چاقی
• سطوح پایین تستوسترون یا سایر عدم تعادل هورمونی
• بیماری کلیوی
• افزایش سن
• مشکلات رابطه
• داروهای تجویزی خاص (مانند داروهایی که برای درمان فشار خون بالا یا افسردگی استفاده می‌شوند)
• اختلالات خواب
• استفاده مواد مخدر
• مصرف بیش از حد الکل
• سیروز کبدی
• صرع
• استفاده از تنباکو
• بیماری پارکینسون
• اسکلروز چندگانه
• آسیب به ناحیه لگن از طریق جراحت یا جراحی
• بیماری پیرونی که باعث ایجاد بافت اسکار در آلت تناسلی می‌شود
• استرس
• اضطراب
• افسردگی
• مشکلات رابطه

ED می‌تواند تنها توسط یکی از این عوامل یا چندین مورد از آنها ایجاد شود. به همین دلیل مهم است که با پزشک خود مشورت کنید تا بتواند هر گونه بیماری زمینه ای را رد کرده یا درمان کند.

اختلال نعوظ چقدر شایع است؟

بر اساس گزارش موسسه ملی دیابت و بیماری های گوارشی و کلیوی حدود 30 میلیون مرد در ایالات متحده دارای ED هستند.

شیوع ED با افزایش سن افزایش می‌یابد. دانشگاه ویسکانسین تخمین می‌زند که ED خفیف یا متوسط 10 درصد بیشتر مردان را در هر دهه زندگی تحت تاثیر قرار می‌دهد. به عنوان مثال 60٪ از مردان در دهه 60 خود ممکن است نوعی از ED را تجربه کنند.

با این حال ED می‌تواند در میان افراد جوان نیز رخ دهد. یک مطالعه در سال 2013 نشان داد که از هر 4 مردی که به دنبال اولین درمان خود برای ED بودند 1 نفر زیر 40 سال سن داشتند. محققان در مقایسه با مردان مسن‌تر ارتباط قوی‌تری بین سیگار کشیدن، مصرف مواد مخدر و ED در این مردان مشاهده کردند. این نشان می‌دهد که انتخاب سبک زندگی یک عامل مهم برای ED در مردان جوان است.

اگرچه خطر ED با افزایش سن افزایش می‌یابد اما ED اجتناب ناپذیر نیست. به طور کلی هر چه شما سالم تر باشید عملکرد جنسی شما بهتر است. اگر دیابت دارید با پزشک خود برای کنترل سطح قند خون خود صحبت کنید. این می‌تواند به جلوگیری از آسیبی که می‌تواند منجر به ED شود کمک کند.

علائم اختلال نعوظ

مشکل در نعوظ و مشکل در حفظ نعوظ در طول فعالیت های جنسی شایع ترین علائم اختلال نعوظ است. سایر اختلالات جنسی مرتبط با ED می‌تواند شامل انزال زودرس، تاخیر در انزال، آنورگاسمی یا ناتوانی در رسیدن به ارگاسم پس از تحریک زیاد باشد.

اگر هر یک از این علائم را دارید، به خصوص اگر 3 ماه یا بیشتر طول کشیده باشد باید با پزشک خود صحبت کنید. آنها می‌توانند به تعیین اینکه آیا علائم شما ناشی از یک بیماری زمینه ای است که نیاز به درمان دارد یا خیر کمک کنند.

راه های تشخیص اختلال نعوظ

آزمایش ED می‌تواند شامل معاینه فیزیکی و بررسی سلامت و سابقه جنسی باشد. پزشک ممکن است آزمایش‌های اضافی را برای تعیین اینکه آیا علائم شما ناشی از یک بیماری زمینه‌ای است یا خیر تجویز کند.

معاینه بدنی:

انتظار یک معاینه فیزیکی را داشته باشید که در آن پزشک شما:

• به قلب و ریه های شما گوش دهد
• فشار خون شما را چک کند
• بیضه ها و آلت تناسلی شما را بررسی کند
• به دنبال علائم کاهش خون در ناحیه لگن باشد
• به بررسی عملکرد عصب در ناحیه لگن بپردازد
• آنها همچنین ممکن است معاینه مقعدی را برای بررسی پروستات شما توصیه کنند

تاریخچه روانی اجتماعی:

پزشک از شما سؤالاتی می‌پرسد یا از شما درخواست می‌کند که پرسشنامه ای در مورد علائم، سابقه سلامتی و سابقه جنسی خود پر کنید. پاسخ ها می‌توانند به آنها در ارزیابی شدت ED شما کمک کنند.

برخی از سوالاتی که ممکن است بپرسند عبارتند از:

• چه مدت است که ED را تجربه می‌کنید؟ ناگهانی اتفاق افتاد یا به تدریج؟
• آیا با احساس میل جنسی، انزال یا رسیدن به ارگاسم مشکلی دارید؟
• چند وقت یکبار رابطه جنسی دارید؟ آیا این فرکانس اخیراً تغییر کرده است؟
• نعوظ شما چقدر محکم است؟ آیا این تحت تأثیر موقعیت های خاص یا انواع تحریک قرار می‌گیرد؟
• آیا صبح ها با نعوظ از خواب بیدار می‌شوید یا نیمه های شب؟
• رابطه فعلی شما چگونه است؟ شما و همسرتان چه انتظاراتی از یکدیگر دارید؟ آیا تغییراتی رخ داده است؟
• آیا اخیراً استرس زیادی را تجربه کرده اید؟
• در حال حاضر چه داروهایی مصرف می‌کنید؟ آیا از تنباکو، الکل یا داروهای بدون نسخه استفاده می‌کنید؟
• آیا شرایط زمینه‌ای دارید یا جراحی یا آسیبی به ناحیه لگن خود داشته‌اید؟

تست های اضافی:

پزشک شما ممکن است آزمایشات اضافی را برای کمک به تشخیص ED شما انجام دهد. آزمایشات می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• اولتراسوند: از سونوگرافی می‌توان برای بررسی رگ های خونی آلت تناسلی استفاده کرد تا مشخص شود که آیا مشکلی در جریان خون آلت تناسلی وجود دارد یا خیر.
• تست ورم آلت تناسلی شبانه: یک دستگاه قابل حمل با باتری برای ارزیابی کیفیت نعوظ شبانه شما استفاده می‌شود. دستگاه بر روی ران پوشیده می‌شود. داده‌هایی را ذخیره می‌کند که پزشک شما می‌تواند بعداً به آن دسترسی پیدا کند. با این حال امروزه به اندازه گذشته استفاده نمی‌شود.
• تست تزریق: در طی این آزمایش دارویی به آلت تناسلی شما تزریق می‌شود تا نعوظ را تحریک کند. این به پزشک اجازه می‌دهد تا استحکام نعوظ و مدت زمان آن را ارزیابی کند. این نوع آزمایش همچنین می‌تواند با سونوگرافی برای ارزیابی بیشتر نعوظ ترکیب شود.
• آزمایش ادرار: آزمایش ادرار می‌تواند دیابت یا سایر بیماری های زمینه ای را بررسی کند.
• آزمایش خون: آزمایش خون می‌تواند شرایطی مانند دیابت، بیماری قلبی، مشکلات تیروئید و سطوح پایین تستوسترون را بررسی کند.

این آزمایش ها می‌توانند به پزشک شما کمک کنند تا برای درمان شما را راهنمایی کند و همچنین تعیین کند که آیا یک بیماری زمینه ای ممکن است باعث ED شما شده باشد یا خیر.

راه های درمان اختلال نعوظ

درمان ED به علت زمینه ای بستگی دارد. شما ممکن است نیاز به استفاده از ترکیبی از درمان ها از جمله دارو درمانی یا گفتار درمانی داشته باشید.

1- داروها

پزشک شما ممکن است دارویی برای کمک به مدیریت علائم ED تجویز کند و ممکن است لازم باشد چندین دارو را امتحان کنید تا داروی مؤثری را پیدا کنید. داروهای خوراکی زیر جریان خون را در آلت تناسلی شما تحریک می‌کنند و می‌توانند به درمان ED کمک کنند:

• آوانافیل (Stendra)
• سیلدنافیل (ویاگرا)
• تادالافیل (سیالیس)
• واردنافیل (لویترا، استاکسین)
• آلپروستادیل (Caverject، Edex، MUSE)

آلپروستادیل داروی است که می‌تواند برای درمان ED استفاده شود. این دارو را می‌توان به دو روش تجویز کرد: به عنوان شیاف آلت تناسلی و یا به صورت خود تزریقی در پایه یا کنار آلت تناسلی. اما در بیشتر موارد آلپروستادیل به تنهایی به عنوان تزریق استفاده نمی‌شود و به جای آن از داروی ترکیبی تریمیکس (آلپروستادیل، فنتولامین، پاپاورین) استفاده می‌شود.

در صورت داشتن سطوح پایین تستوسترون، پزشک ممکن است درمان جایگزینی تستوسترون (TRT) را توصیه کند.

داروهای مورد استفاده برای سایر شرایط نیز ممکن است باعث ED شود. با پزشک خود در مورد داروهای خود و اینکه آیا آنها می‌توانند باعث علائم ED شوند صحبت کنید. پزشک شما ممکن است بتواند داروهای دیگری را تجویز کند. همچنین مهم است که توجه داشته باشید که نباید بدون مشورت با پزشک خود مصرف داروهای تجویز شده را قطع کنید.

داروهای ED می‌توانند عوارض جانبی ایجاد کنند یا با داروهایی که قبلاً مصرف می‌کردید تداخل بدی داشته باشند. اگر عوارض جانبی ناخوشایندی را تجربه می‌کنید با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است بتوانند داروی دیگری را توصیه کنند.

علاوه بر این برخی از داروهای قلبی اگر همراه با برخی از داروهای ED مصرف شوند می‌توانند عوارض جانبی بسیار جدی داشته باشند. به همین دلیل بسیار مهم است که قبل از شروع هر کار جدید، نام و دوز هر دارویی را که مصرف می‌کنید را با پزشک خود در میان بگذارید.

2- گفتار درمانی

تعدادی از عوامل روانی مانند فشار، اضطراب، اختلال استرس پس از سانحه و افسردگی می‌توانند باعث ED شوند. اگر ED روانشناختی را تجربه می‌کنید بهتر است از گفتار درمانی بهره مند شوید.

اگر ED بر روابط شما تأثیر می‌گذارد با یک مشاور روابط نیز صحبت کنید. مشاوره رابطه می‌تواند به شما و شریک زندگیتان کمک کند تا از نظر عاطفی دوباره با هم ارتباط برقرار کنید، که ممکن است به ED شما نیز کمک کند.

3- پمپ های وکیوم

این درمان از ایجاد خلاء برای تحریک نعوظ استفاده می‌کند. استفاده از این دستگاه خون را به داخل آلت تناسلی می‌کشد و منجر به نعوظ می‌شود.

یک دستگاه پمپ خلاء از چند جزء مختلف تشکیل شده است:

• یک لوله پلاستیکی که روی آلت تناسلی خود قرار می‌دهید
• پمپی که با بیرون کشیدن هوا از لوله پلاستیکی خلاء ایجاد می‌کند
• یک حلقه الاستیک که با برداشتن لوله پلاستیکی آن را به پایه آلت تناسلی خود منتقل می‌کنید
• حلقه الاستیک برای حفظ نعوظ، نگه داشتن خون در آلت تناسلی و جلوگیری از بازگشت آن به گردش خون عمل می‌کند. 

4- تمرینات کگل

تمرینات کگل حرکات ساده ای هستند که می‌توانید برای تقویت عضلات کف لگن خود انجام دهید. برای این کار باید:

عضلات کف لگن خود را شناسایی کنید.
اکنون که می‌دانید این ماهیچه ها کجا هستند آنها را به مدت 3 ثانیه منقبض کنید و سپس آنها را رها کنید.
این تمرین را 10 تا 20 بار پشت سر هم و سه بار در روز تکرار کنید.

ممکن است متوجه شوید که در ابتدا انجام کگل در حالت دراز کشیدن آسان تر است. در نهایت می‌توانید زمانی که نشسته یا ایستاده اید شروع به امتحان کردن آن کنید.

مطالعه ای در سال 2018 آمادگی جسمانی و سطح تستوسترون را در 87 مرد مبتلا به ED مورد بررسی قرار داد. محققان دریافتند که سطح تستوسترون با سطح چربی بدن و چربی شکم ارتباط منفی دارد. این نشان می‌دهد که ورزش ممکن است علاوه بر کاهش چربی بدن، تستوسترون را افزایش دهد.
قبل از شروع یک برنامه ورزشی جدید همیشه آن را با پزشک خود در میان بگذارید. این امر به ویژه برای افراد مبتلا به بیماری قلبی یا بیماری زمینه‌ای دیگری که می‌تواند با فعالیت شدید تشدید شود مهم است.

5- یوگا

یوگا می‌تواند به آرامش ذهن و بدن شما کمک کند. از آنجایی که استرس یا اضطراب می‌تواند باعث ED شود، تمرین یوگا ممکن است راهی موثر برای کاهش علائم ED باشد.

در واقع یک مطالعه قدیمی در سال 2010 روی 65 مرد بین 24 تا 60 سال نشان داد که عملکرد جنسی پس از یک برنامه 12 هفته ای جلسات یوگا به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد. پنج حالت یوگا که می‌تواند به درمان ED کمک کند را جست و جو و آنها را به طور مدام تمرین کنید.

6- رژیم غذایی سالم

ED اغلب با مشکلات جریان خون مرتبط است. حفظ سلامت عروق خونی شما ممکن است در پیشگیری و درمان ED مفید باشد. شما می‌توانید با انتخاب سبک زندگی خاص مانند خوردن یک رژیم غذایی سالم به این هدف برسید. یک مطالعه کوچک در سال 2021 نشان می‌دهد که یک رژیم غذایی مبتنی بر گیاه می‌تواند به درمان ED کمک کند.

7- گیاهان و مکمل ها

برخی از گیاهان دارویی و مکمل های مورد اعتماد برای درمان ED با درجات مختلف می‌تواند موثر باشد، از جمله:

• شاتاوری
• دهیدرواپی آندروسترون (DHEA)
• جینسینگ مانند جینسینگ قرمز کره ای
• ال آرژنین
• ال کارنیتین
• یوهیمبه
• علف هرز بز شاخدار

گیاهان و مکمل ها را برای درمان ED نخرید مگر اینکه ابتدا با پزشک خود صحبت کنید. بسیاری از آنها توسط سازمان غذا و دارو (FDA) تنظیم نمی‌شوند. به این معنی که ممکن است حاوی مواد اضافی باشند که در برچسب آنها ذکر نشده است. علاوه بر این برخی از مکمل ها مانند یوهیمبه با عوارض جانبی بالقوه خطرناک همراه هستند.

8- طب سوزنی

طب سوزنی نوعی طب سنتی چینی است که در آن سوزن‌ها در مکان‌ها یا نقاط خاص به داخل پوست فرو می‌روند. اعتقاد بر این است که طب سوزنی از طریق تحریک عصبی عمل می‌کند که بر آزادسازی انتقال دهنده های عصبی تأثیر می‌گذارد اما هنوز مشخص نیست که چگونه طب سوزنی برای درمان ED کار می‌کند و مطالعات در مورد اثربخشی آن محدود است و مطالعاتی که وجود دارند اغلب بی‌نتیجه هستند.

یافته‌های یک بررسی تحقیقاتی در سال 2019 نشان می‌دهد که طب سوزنی ممکن است به درمان ED روانی کمک کند اما مطالعات بیشتری برای تأیید اثربخشی آن مورد نیاز است.

هنگام انتخاب یک متخصص طب سوزنی به دنبال یک پزشک خبره باشید که از سوزن های یکبار مصرف استفاده می‌کند و از دستورالعمل های FDA برای دفع سوزن و استریلیزاسیون پیروی می‌کند.

9- جراحی اختلال نعوظ

در مواردی که داروها مؤثر نیستند پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند. در این مورد از دو روش ایمپلنت و جراحی عروق استفاده می‌شود.

ایمپلنت ها:

جراح می‌تواند ایمپلنت آلت تناسلی را که به آن پروتز نیز می‌گویند را در آلت تناسلی قرار دهد. دو نوع ایمپلنت وجود دارد:

• ایمپلنت بادی: ایمپلنت بادی به شما امکان می‌دهد از پمپ برای بزرگتر کردن آلت تناسلی خود استفاده کنید.
• ایمپلنت چکش خوار: ایمپلنت چکش خوار به شما امکان می‌دهد موقعیت آلت تناسلی خود را به صورت دستی تنظیم کنید.

ایمپلنت آلت تناسلی معمولاً برای ED شدید که به درمان‌های سنتی ED پاسخ نمی‌دهد اختصاص داده می‌شود. میزان رضایت و عوارض می‌تواند در میان شرکت‌کنندگان متفاوت باشد و حتی می‌تواند منجر به انتخاب فردی برای برداشتن ایمپلنت در برخی موارد شود. اگر به کاشت آلت تناسلی فکر می‌کنید ارزش آن را دارد که با پزشک خود در مورد آنچه می‌توانید از جراحی انتظار داشته باشید صحبت کنید.

جراحی عروق:

جراحی عروقی شریان هایی را که ممکن است مسدود شوند ترمیم می‌کند. این نوع جراحی نادر است و معمولاً فقط برای افرادی که ترومای لگنی دارند که منجر به آسیب عروقی می‌شود اختصاص دارد.

این نوع جراحی می‌تواند به بازگرداندن جریان خون کافی به آلت تناسلی کمک کند. افراد جوان معمولاً کاندیدهای بهتری برای این نوع روش هستند. هر جراحی مزایا و معایبی دارد. اگر تصمیم به جراحی برای ED دارید حتماً با پزشک خود صحبت کنید.

اختلال نعوظ و دیابت

ED و دیابت می‌توانند با هم رخ دهند. در واقع طبق یک بررسی در سال 2014 خطر ابتلا به ED تقریباً 50٪ منبع قابل اعتماد در مردان مبتلا به دیابت است.

دیابت بر نحوه پردازش گلوکز توسط بدن شما تأثیر می‌گذارد. وقتی بدن شما گلوکز را به درستی ذخیره نمی‌کند گلوکز اضافی در خون شما پیدا می‌شود که منجر به افزایش قند خون می‌شود. دو نوع عمده دیابت وجود دارد: دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2.

وجود مقادیر بالای قند در خون می‌تواند به رگ های خونی و اعصاب آسیب برساند. این آسیب همچنین می‌تواند بر رگ‌های خونی و اعصاب واقع در اطراف آلت تناسلی تأثیر بگذارد و منجر به مشکلاتی در نعوظ یا حفظ آن شود.

راه های پیشگیری از اختلال نعوظ

برای کمک به جلوگیری از ED می‌توانید چندین قدم بردارید. بسیاری از این مراحل شامل ایجاد تغییرات در سبک زندگی سالم است. بنابراین آنها نه تنها برای پیشگیری از ED بلکه برای بهبود سلامت کلی شما نیز مفید هستند.

توصیه های زیر را برای کمک به جلوگیری از ED دنبال کنید:

• شرایط پزشکی مانند بیماری قلبی و دیابت را مدیریت کنید
• حتما ورزش منظم داشته باشید
• وزن متوسط را حفظ کنید
• روی خوردن یک رژیم غذایی سالم تمرکز کنید
• راه هایی برای کاهش یا مدیریت استرس بیابید
• سعی کنید برنامه خواب منظمی داشته باشید
• اگر دچار اضطراب یا افسردگی هستید کمک بگیرید
• ملاقات با یک روان درمانگر را در نظر بگیرید تا در مورد نگرانی های خود صحبت کنید
• اگر سیگار می‌کشید آن را ترک کنید
• فقط در حد اعتدال از الکل استفاده کنید
• از مصرف داروهایی که توسط پزشک شما توصیه نشده است خودداری کنید

همچنین حتماً باید معاینات منظم خود را انجام دهید. پزشک شما با اندازه گیری های بالینی مهمی مانند فشار خون و سطح کلسترول شما را کنترل می‌کند. این می‌تواند به شناسایی و درمان زودهنگام شرایطی که به طور بالقوه می‌تواند منجر به ED شود کمک کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر ED را تجربه می‌کنید، صحبت کردن در مورد آن آشکارا با شریک زندگی خود می‌تواند دشوار باشد. با این حال ED در واقع شایع‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنید. با پزشک خود صحبت کنید تا بتواند علائم شما را با دقت بیشتری تشخیص دهد.

از دست دادن نعوظ گاه به گاه غیرمعمول نیست، به خصوص در دوره های افزایش استرس یا تغییرات ناگهانی در رژیم غذایی یا سبک زندگی اما اگر قادر به داشتن یا حفظ نعوظ مکرر در طی چند هفته نیستید بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

در برخی موارد علائم شما ممکن است از ED سرچشمه نگیرد اما می‌تواند علائم بیماری دیگری باشد. پزشک شما می‌تواند مجموعه‌ای از آزمایش‌ها و ارزیابی‌ها را برای غربالگری آن شرایط پزشکی انجام دهد و در نهایت آنها را به عنوان علل بالقوه رد کند.

علائم ED می‌تواند بسیار ناامید کننده و حتی گاهی شرم آور باشد اما منابع زیادی در دسترس هستند که می‌توانند کمک کنند. اگر نگران این هستید که ممکن است ED را تجربه کنید، به پزشک مراجعه کنید تا صریح و صادقانه در مورد گزینه های درمانی صحبت کنید.

سوالات متداول

در چه سنی می‌توانید به ED مبتلا شوید؟

درحالی که ED در افراد مسن شایع تر است اما می‌تواند در افراد جوان تر نیز رخ دهد. یک مطالعه در سال 2013 نشان داد که از 439 شرکت کننده در رده سنی 17 تا 40 سال، 114 نفر از آنها (26٪) ED را تجربه کرده بودند. این نشان می‌دهد که ED می‌تواند در اواخر نوجوانی یا اوایل 20 سالگی شروع شود اما هنوز در افراد بالای 40 سال شایع تر است.

چگونه بفهمم که اختلال نعوظ جسمی است یا ذهنی؟

اگر پزشک شما اختلال نعوظ را تشخیص دهد، شما را نیز معاینه خواهد کرد تا علت اصلی آن را بیابد. به احتمال زیاد آنها به شما یک معاینه فیزیکی می‌دهند که در آن قسمت حیاتی شما و همچنین اندام تناسلی شما را بررسی می‌کنند.

آنها همچنین ممکن است یک معاینه روانشناختی انجام دهند و از شما سؤالاتی در مورد سابقه سلامتی شما از جمله سلامت جنسی و روانی شما بپرسند. نتایج این آزمایشات به تعیین اینکه آیا اختلال نعوظ شما جسمی است یا ذهنی کمک می‌کند.

آیا می‌توانیم درمان های اختلال نعوظ را ترکیب کنیم؟

برنامه درمانی خاص شما به علل ED شما بستگی دارد و گزینه های درمانی توسط پزشک شما تعیین می‌شود. درمان‌ها ممکن است شامل ترکیبی از داروها، درمان‌ها یا دستگاه‌ها باشد و ممکن است لازم باشد گزینه‌های درمانی متفاوتی را قبل از یافتن روش مؤثر امتحان کنید.

کلام آخر

در بسیاری از موارد می‌توانید علائم ED خود را بهبود بخشید که برای این کار بسیاری از داروها و درمان ها در دسترس هستند. دستگاه‌های خاصی مانند پمپ‌های خلاء نیز می‌توانند به شما در مدیریت موقت علائم کمک کنند تا بتوانید به مقاربت جنسی ادامه دهید.

برنامه درمانی شما به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله شدت ED شما و اینکه آیا ناشی از یک بیماری خاص است یا خیر. پزشک شما از نزدیک با شما همکاری خواهد کرد تا مزایا و خطرات مربوط به هر نوع درمان را توضیح دهد. مهم است که به یاد داشته باشید که ED یک بیماری رایج است. اگر علائم ED را تجربه می‌کنید در اسرع وقت آن را با پزشک خود در میان بگذارید. به این ترتیب آنها می‌توانند علل زمینه ای را رد کرده و یک برنامه درمانی را آغاز کنند.

love magazine love magazine love magazine love magazine love magazine love magazine love magazine love magazine love magazine love magazine love magazine love magazine love magazine love magazine راه های درمان اختلال نعوظ راه های درمان اختلال نعوظ راه های درمان اختلال نعوظ راه های درمان اختلال نعوظ راه های درمان اختلال نعوظ راه های درمان اختلال نعوظ راه های پیشگیری از اختلال نعوظ راه های پیشگیری از اختلال نعوظ راه های پیشگیری از اختلال نعوظ راه های پیشگیری از اختلال نعوظ راه های پیشگیری از اختلال نعوظ راه های پیشگیری از اختلال نعوظ راه های پیشگیری از اختلال نعوظ راه های پیشگیری از اختلال نعوظ