چگونه می‌توان از ابتلا به ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) جلوگیری کرد؟

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) با کاندوم هم منتقل می شود؟/ love magazine

در حالی که کاندوم می‌تواند به طور قابل توجهی خطر انتقال بسیاری از عفونت های مقاربتی را کاهش دهد اما محافظت کاملی در برابر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ارائه نمی‌دهد.

کاندوم خطر انتقال یا ابتلا به HPV را به طور کامل از بین نمی‌برد. این به این دلیل است که HPV می‌تواند از طریق تماس پوست به پوست بین افراد منتقل شود و در مناطقی که کاندوم پوشش نمی‌دهد گسترش یابد. HPV معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند. برخی از گونه های کم خطر HPV می‌توانند باعث ایجاد زگیل های پوستی در ناحیه تناسلی، مقعد، دهان یا گلو شوند.

سویه های پرخطر HPV با سرطان هایی مانند سرطان دهانه رحم، مقعد و گلو ارتباط دارند. سویه هایی مانند HPV 16 و HPV 18 بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم هستند.

این مقاله بررسی می‌کند که آیا فرد در هنگام استفاده از کاندوم می‌تواند به HPV مبتلا شود یا خیر.

استفاده از کاندوم و ویروس HPV 

درحالی که کاندوم ها محافظت کاملی در برابر HPV ارائه نمی‌دهند اما به طور قابل توجهی خطر انتقال را کاهش می‌دهند. HPV یک ویروس بسیار شایع است که بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، سالانه حدود 13 میلیون نفر از افراد در ایالات متحده به آن مبتلا می‌شوند.

ماهیت گسترده ویروس به انتقال آن کمک می‌کند. استفاده از کاندوم خطر ابتلا به HPV را کاهش می‌دهد اما همچنان خطر انتقال وجود دارد. این به این دلیل است که HPV از طریق تماس پوست به پوست و نه فقط از طریق مایعات بدن منتقل می‌شود. این با بسیاری از بیماری های مقاربتی دیگر که معمولاً از طریق مایعات بدن مانند مایع منی یا خون منتقل می‌شوند متفاوت است.

کاندوم در مردان آلت تناسلی را می‌پوشاند یا در زنان واژن، مقعد یا دهان را می‌پوشاند اما تمام پوست دستگاه تناسلی را نمی‌پوشاند. HPV می‌تواند به مناطقی که کاندوم پوشش نمی‌دهد گسترش یابد. استفاده از کاندوم اغلب برخی از نواحی مانند کیسه بیضه، فرج یا ناحیه اطراف مقعد را در معرض دید قرار می‌دهد. همه اینها می توانند محل های عفونت HPV باشند.

این بدان معنی است که افراد می‌توانند HPV را در طول تماس صمیمی حتی در صورت استفاده صحیح از کاندوم منتقل کنند.

چگونه از ابتلا به HPV جلوگیری کنیم؟

موثرترین راه برای جلوگیری از HPV از طریق واکسیناسیون است. واکسن HPV در برابر رایج‌ترین و انواع پرخطر HPV که می‌تواند منجر به زگیل تناسلی و سرطان‌های مختلف از جمله سرطان دهانه رحم، مقعد و گلو شود محافظت می‌کند.

پزشکان واکسیناسیون را برای مردان و زنان قبل از شروع فعالیت جنسی توصیه می‌کنند. منبع مورد اعتماد موسسه ملی سرطان (NCI) واکسیناسیون روتین را از سنین 11 یا 12 سالگی توصیه می‌کند. NCI همچنین نشان می‌دهد که اگرچه سازمان غذا و دارو (FDA) واکسن HPV را برای افراد بالای 45 سال تایید کرده است، متخصصان مراقبت های بهداشتی آن را برای همه بزرگسالان بین 27 تا 45 سال توصیه نمی‌کنند.

راه های دیگر برای جلوگیری از HPV

راه های دیگر برای جلوگیری از HPV عبارتند از:

• استفاده از کاندوم: در حالی که کاندوم محافظت کاملی در برابر HPV ارائه نمی‌دهد اما استفاده مداوم و صحیح از کاندوم در طول فعالیت جنسی خطر انتقال HPV را کاهش می‌دهد.
• محدود کردن شرکای جنسی: کاهش تعداد شرکای جنسی می‌تواند احتمال مواجهه با ویروس را کاهش دهد.
• تک همسری متقابل: درگیر شدن در یک رابطه متقابل تک همسری با فردی که تست HPV منفی داشته است می‌تواند خطر را کاهش دهد.
• اجتناب از فعالیت جنسی با شرکای مبتلا به HPV: اجتناب از تماس جنسی با شرکای شناخته شده مبتلا به HPV یا کسانی که علائمی مانند زگیل تناسلی را نشان می‌دهند می تواند خطر انتقال را کاهش دهد.
• حفظ یک سبک زندگی سالم: یک سیستم ایمنی قوی می‌تواند به بدن کمک کند تا ویروس را به طور موثرتری پاک کند. حفظ یک سبک زندگی سالم از جمله تغذیه مناسب، ورزش منظم و اجتناب از سیگار کشیدن می‌تواند از عملکرد سیستم ایمنی حمایت کند.
• در صورت وجود علائم از فعالیت جنسی خودداری کنید: اگر فردی زگیل تناسلی قابل مشاهده دارد یا تشخیص HPV دریافت کرده است باید به دنبال درمان باشد و تا زمانی که زگیل یا عفونت از بین برود از فعالیت جنسی اجتناب کند.

آیا HPV قابل درمان است؟

هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد. با این حال در بیشتر موارد سیستم ایمنی بدن می‌تواند ویروس را به تنهایی، اغلب در عرض 2 سال ار بین ببرد. بسیاری از افرادی که به HPV مبتلا می‌شوند ممکن است هرگز علائمی از خود نشان ندهند یا مشکلات سلامتی ناشی از آن را تجربه نکنند.

غربالگری HPV و سرطان

HPV با انواع مختلفی از سرطان ها ارتباط دارد و غربالگری این سرطان ها جنبه مهمی از مراقبت های بهداشتی است.

آزمایشات شامل:

• تست پاپ اسمیر (آزمایش پاپ): این شامل جمع آوری سلول ها از دهانه رحم برای بررسی تغییرات پیش سرطانی است که پزشک می‌تواند آنها را قبل از تبدیل شدن به سرطان درمان کند. زنان باید آزمایش پاپ اسمیر را از سن 21 سالگی شروع کنند.
• تست HPV: این آزمایش وجود سویه‌های پرخطر HPV را آزمایش می‌کند که می‌تواند منجر به سرطان دهانه رحم شود. متخصصان مراقبت های بهداشتی اغلب این کار را همراه با آزمایش پاپ برای زنان بالای 30 سال انجام می‌دهند.

خلاصه

درحالی که افراد هنوز می‌توانند هنگام استفاده از کاندوم به HPV مبتلا شوند، خطر ابتلا به آن بسیار کمتر از بدون استفاده از کاندوم است. افراد همچنان باید از داروهای ضد بارداری استفاده کنند تا خطر ابتلا به HPV یا سایر بیماری های مقاربتی را به حداقل برسانند.

پیشگیری از ابتلا به HPV پیشگیری از ابتلا به HPV پیشگیری از ابتلا به HPV پیشگیری از ابتلا به HPV پیشگیری از ابتلا به HPV راه های درمان HPV راه های درمان HPV راه های درمان HPV راه های درمان HPV