۸ نشانه اولیه روانپریشی در کودکان
چگونه با کودکانی که تمایلات روانی نشان می‌دهند رفتار کنیم؟
روان پریشی در کودکان: علل، علائم، تشخیص و گزینه‌های درمانی/love magazine
سایکوپاتی یک اختلال عصبی روانپزشکی است که نوعی اختلال شخصیت ضد اجتماعی در نظر گرفته می‌شود. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده، تقریباً 20 درصد از کودکان در طول یک سال معین با یک اختلال روانی مواجه می‌شوند و روانپریشی یکی از این اختلالات است، که مشخصه آن کمبود پاسخ‌های عاطفی، مهارت‌های اجتماعی ضعیف و فقدان همدلی است که منجر به شخصیت ضد اجتماعی و تمایل به رفتار مجرمانه می‌شود.
کودکان روان‌پریش تمایل دارند در موقعیت‌های خاص رفتارهای بی‌تفاوت و عدم آگاهی اجتماعی از خود نشان دهند. برای آشنایی با علل، علائم، تشخیص و گزینه‌های درمانی روانپریشی در کودکان این مقاله را بخوانید.
علل روانپریشی در کودکان
تنها پس از دهه 1990 بود که مفهومی به نام روانپریشی کودک مطرح شد. پیش از این روانپریشی عمدتاً با روانپریشی بزرگسالان مرتبط بود. محققان در دهه 1990 روانپریشی را در سه بعد دسته‌بندی کردند: ویژگی‌های بی‌عاطفی، ویژگی‌های خودشیفتگی و ویژگی‌های هیجان طلبی. آنها دریافتند که این ویژگی ها منحصر به بزرگسالان نیستند، بلکه در اوایل کودکی نیز قابل مشاهده هستند.
صفات بی عاطفی نوعی رفتار مداوم است که در آن فرد نسبت به دیگران بی توجهی نشان می‌دهد و همدلی و پشیمانی کمی دارد.
ویژگی خودشیفتگی شامل بزرگ‌نمایی اغراق‌آمیز، احساس برتری، اشتغال به خیال‌پردازی‌هایی درباره موفقیت و قدرت و اصرار برای جذب افراد و دستکاری آنها است. مطالعات نشان می‌دهد که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی می‌تواند منجر به شخصیت روانی در کودکان شود.
برخی از عوامل محیطی رایج که منجر به روان پریشی در کودکان می‌شود عبارتند از:
- فرزندپروری منفی: مطالعات ارتباط قوی بین نوع فرزندپروری و ایجاد روانپریشی در دوران کودکی را نشان داده‌اند. هر دو والدین خشن و والدین حمایتی می‌توانند باعث شوند که کودک ویژگی های خودشیفتگی را ایجاد کند. با این حال ارتباط قوی تری بین والدین منفی و رشد رفتار ضد اجتماعی کودک مشاهده می‌شود.
- تجربیات اولیه زندگی: چند مطالعه ارتباطی بین تجربیات نامطلوب اولیه زندگی و ویژگی‌های روانپریشی در کودکان ایجاد کرده‌اند. به عنوان مثال کودکی که آزار جسمی یا جنسی را تجربه کرده یا قربانی غفلت عاطفی شده است می‌تواند بی احساس و بی عاطفه شود.
برخی از مطالعات همچنین نشان دادند که چگونه عوامل ژنتیکی و محیطی بر وقوع همزمان انواع مختلف قربانی شدن کودکان تأثیر می‌گذارد. یک مطالعه به این نتیجه رسید که کودکانی که تحت یک شکل از قربانی شدن قرار می‌گیرند احتمالاً به دلیل عوامل ژنتیکی و محیطی مشترک بیشتر مستعد تجربه اشکال اضافی هستند. علاوه بر این مردان معمولاً کمتر از زنان آزار عاطفی و جنسی را تجربه می‌کنند.
نشانه‌های روانپریشی در کودکان
کودکانی که دارای ویژگی‌های روانپریشی هستند معمولاً چند نشانه معمولی را نشان می‌دهند. این علائم ممکن است شامل:
عدم همدلی: کودکان دارای ویژگی‌های روانپریشی تمایل به عدم همدلی دارند و اغلب نسبت به ناراحتی و درد دیگران حساسیت نشان نمی‌دهند.
پرخاشگری: برخی از کودکان حساسیت بیش از حد غیرقابل کنترلی نسبت به خشم وارده به آنها نشان می‌دهند.
عصبانیت شدید: عصبانیت شدید ممکن است نشانه ای از روان پریشی باشد. برخی از کودکان معمولاً سرکش هستند و به شدت پرخاشگر هستند و معمولاً عصبانی می‌شوند که بسیار خشن است.
دروغگویی مزمن: عدم صداقت و دروغگویی مزمن از نشانه های روان پریشی در کودکان است.
بی تفاوتی نسبت به مجازات: کودکان با تمایلات روانپریشی ممکن است نسبت به تنبیه‌ها رفتار های بی‌تفاوت و غیرقابل پیش‌بینی نشان دهند.
ظاهرا جذاب: کودکانی که دارای ویژگی‌های روانپریشی هستند می‌توانند به طور سطحی جذاب باشند و توانایی جذب افراد را داشته باشند.
حیوان آزاری: ظلم به حیوانات ممکن است نشانه اولیه رفتارهای ضد اجتماعی در کودکان باشد. ظلم و ستم بی رویه به حیوانات اغلب یک تظاهر اولیه از اختلال سلوک و رفتار ضد اجتماعی در یک کودک است که با فقدان همدلی و بی تفاوتی مشخص می‌شود.
رفتار مجرمانه: کودکان دارای صفات روانپریشی تمایل دارند رفتارهای بزهکارانه یا ضد اجتماعی از خود نشان دهند. جاشوا وب، روانشناس و مشاور می‌گوید: «افراد مبتلا به روانپریشی معمولاً در تنظیم احساسات و کنترل رفتار خود مشکل دارند. آنها اغلب نمی‌توانند عواقب اعمال خود را تشخیص دهند که منجر به تصمیم گیری بی پروا یا تکانشی می‌شود. علاوه بر این آنها ممکن است فاقد همدلی باشند و ایجاد ارتباط معنادار با مردم را چالش برانگیز بدانند.”
روانپریشی یک اختلال طیفی است که می‌تواند در هر کودک به طور متفاوتی بروز کند. برخی از کودکان ممکن است در اوایل سه سالگی علائم را نشان دهند، درحالی که برخی از آنها تا زمانی که بزرگتر شوند هیچ علامت قابل توجهی از خود نشان نمی‌دهند.
تشخیص سایکوپاتی در کودکان
ابزارهای تشخیصی برای روانپریشی در کودکان محدود است و ارزیابی‌های خود گزارشی مانند پرسشنامه ویژگی‌های روانپریشی جوانان بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
آزمون YPI اساساً یک پرسشنامه است که به ارزیابی علائم در کودکان و نوجوانان مشکوک به داشتن صفات روانپریشی کمک می‌کند. این پرسشنامه علائم را در ده خرده مقیاس ارزیابی می‌کند که در سه مؤلفه شخصیت روانی یعنی بین فردی، عاطفی و رفتاری ترکیب شده اند.
چه زمانی باید با یک دکتر مشورت کنیم؟
اگر متوجه شدید که فرزندتان چیزی را پنهان کرده یا دروغ می‌گوید، لزوماً به این معنی نیست که او دارای ویژگی‌های روانپریشی است. رفتار یک کودک ممکن است گاهی اوقات نامنظم به نظر برسد اما می‌تواند جنبه طبیعی رشد آنها نیز باشد.
با این حال اگر متوجه شدید که فرزندتان به طور مکرر عدم همدلی و پشیمانی نشان می‌دهد، رفتار بی رحمانه ای که از او انتظار نمی‌رود، قلدری به دیگران یا رفتار ظالمانه با حیوانات نشان می‌دهد، توصیه می‌شود با یک پزشک اطفال صحبت کنید.
درمان روانپریشی در کودکان
مطالعات نشان داده‌اند که روانپریشی با افزایش سن افزایش می‌یابد، بنابراین درمان سریع در دوران کودکی بهترین زمان برای جلوگیری از آن است. درمان روانپریشی در کودکان چندوجهی و پیچیده است. پیش از این تصور می‌شد که روانپریشی غیرقابل درمان است. با این حال اخیرا پیشرفت های در این زمینه وجود دارد.
کودکانی که دارای ویژگی‌های روانپریشی هستند در رفتار و اعمال خود تمایل به انحراف دارند و به تنبیه‌ها (به دلیل ویژگی‌های سنگدلانه-غیر عاطفی) به خوبی پاسخ نمی‌دهند. یکی از مؤثرترین روش ها استفاده از پاداش در زمانی است که رفتار خوبی از خود نشان می‌دهند. از آنجایی که اخلاق و همدلی در کودکان مبتلا به روانپریشی رعایت نمی‌شود پاداش دادن به آنها به ایجاد همدلی شناختی آنها کمک می‌کند.
جابه‌جایی کودکان مشکل‌دار که ویژگی‌های روان‌پریشی‌شان ناشی از یک محیط خانوادگی ناامن یا ناراضی است، به فردی امن‌تر و دوست‌داشتنی‌تر می‌تواند به رفع گرایش آنها به روانپریشی کمک کند.
سایر گزینه های درمانی برای روانپریشی در کودکان عبارتند از:
- درمان های شخصی و متمرکز: درمان شناختی رفتاری ، درمان مبتنی بر طرحواره و روان درمانی متمرکز بر انتقال چند نمونه از این درمان ها هستند. جلسات درمانی ممکن است به کودکانی که تمایلات روانی دارند کمک کند.
- داروها: داروها معمولاً برای بیمارانی تجویز می‌شوند که به هیچ شکل دیگری از درمان ذکر شده در بالا پاسخ نمی‌دهند. اگرچه داروها روان پریشی را درمان نمی‌کنند اما ممکن است به کاهش علائم کمک کنند. برخی از داروهای رایج مورد استفاده در این شرایط عبارتند از محرک های روانی مانند متیل فنیدات و دکستروآمفتامین، داروهای ضد روان پریشی مانند ریسپریدون و تثبیت کننده های خلق و خو مانند لیتیوم و دیوالپروات.
درمان روانپریشی در کودکان همچنین شامل درمان‌های متمرکز بر خانواده است که به کودکان آسیب‌دیده کمک می‌کند تا مهارت‌های مدیریت هیجانی و رفتاری را توسعه دهند. این درمان ها همچنین به والدین کمک می‌کند تا مهارت هایی را برای مدیریت رفتار چالش برانگیز فرزندشان بیاموزند.
چگونه با کودکانی که تمایلات روانی نشان می‌دهند رفتار کنیم؟
برخورد با کودکی که تمایلات روانپریشی نشان می‌دهد ممکن است چالش‌برانگیز باشد و به تعادل خوبی از درایت، عشق و درمان نیاز دارد. درحالی که والدین به مداخله حرفه ای نیاز دارند اما نقش مهمی در مدیریت این بیماری دارند.
آنچه والدین می‌توانند در این زمینه انجام دهند عبارتنداز:
- روی رابطه خود با کودک کار کنید.
- عزت نفس کودک را تقویت کنید.
- اگر جو خانه ناپایدار است، روی روابط درون خانواده کار کنید تا محیط را برای کودک مثبت و ایمن کنید.
- به کودک اجازه دهید روی نقاط قوت خود کار کند.
- برای جلوگیری از آسیب رساندن به کودک ناسازگار مهم است که از تحقیر، شرمساری یا سرزنش عمومی آنها خودداری کنید.
- روی مثبت بودن تمرکز کنید و آنها را تشویق کنید.
- تنبیهات سخت نگیرید.
- اعتماد کودک را جلب کنید.
- احساسات مثبت را تقویت کنید و به آنها این احساس بدهید که شما طرف آنها هستید.
سوالات متداول
آیا کودکی می‌تواند با روان پریشی متولد شود؟
کودکان با روان پریشی به دنیا نمی‌آیند. با این حال برخی ممکن است به دلیل وراثت ژنتیکی خطر ابتلا به آن را افزایش دهند.
برخی از عبارات آسیب رسان روانی که نباید به کودک بگویم چیست؟
سخنان آزاردهنده والدین می‌تواند تأثیری مادام العمر بر فرزندان داشته باشد. از این رو باید کلمات خود را با دقت انتخاب کنید. برخی از عبارات آسیب‌رسان روان‌شناختی که نباید به فرزندتان بگویید عبارتند از: «تو بچه بدی هستی» (برچسب منفی)، «کاش هرگز به دنیا نمی‌آمدی» (حذف عشق)، «نمی‌خواهم با تو صحبت کنم» (بی توجهی)، «خواهر یا برادر بزرگتر از شما باهوش تر است» (مقایسه کردن) و «شما مثل یک بچه لوس رفتار می‌کنید» (ایجاد حس شرمساری).
آیا کودکان مبتلا به روانپریشی دوستانی دارند؟
این کودکان می‌توانند دوستانی داشته باشند اما حفظ روابط معنادار و پایدار اغلب دشوار است. این به این دلیل است که کودکان مبتلا به روانپریشی فاقد همدلی هستند و برقراری ارتباط با دیگران در سطح عاطفی را برای آنها دشوار می‌کند. علاوه بر این تمایل آنها برای دستکاری و سوء استفاده از افراد می‌تواند منجر به بی اعتمادی در بین دوستان بالقوه شود.
روان پریشی در چه سنی ایجاد می‌شود؟
ویژگی‌های روانپریشی اولیه و ثانویه معمولاً در دوران نوجوانی ظاهر می‌شوند. با این حال روانپریشی نوجوانان معمولاً در کودکان زیر 12 سال دیده می‌شود که رفتارهای تکانشی و مخالف از خود نشان می‌دهند. درک این نکته ضروری است که این ویژگی ها لزوماً نشان دهنده یک اختلال روانی نیستند زیرا بسیاری از افراد با تمایلات روانی به یک بیماری روانی قابل تشخیص مبتلا نمی‌شوند.
کلام آخر
سایکوپاتی در کودکان یک اختلال عصبی روانپزشکی است که باعث مشکلات رفتاری و اختلالات عاطفی می‌شود. ژنتیک، فرزندپروری ضعیف و تجربیات منفی اولیه زندگی عواملی هستند که می‌توانند باعث ایجاد ویژگی‌های روانپریشی در کودکان شوند. شناسایی زودهنگام علائم و شروع سریع درمان برای مدیریت اختلال و کمک به زندگی کودک ضروری است. تقویت اعتماد به نفس کودک، تشویق کودک به کار بر روی نقاط قوت خود و تقویت احساسات مثبت راه های ساده ای برای مقابله با کودکی است که رفتار روانی دارد.
love magazine love magazine love magazine love magazine راه های درمان روان پریشی در کودکان راه های درمان روان پریشی در کودکان راه های درمان روان پریشی در کودکان راه های درمان روان پریشی در کودکان راه های درمان روان پریشی در کودکان راه های درمان روان پریشی در کودکان راه های درمان روان پریشی در کودکان نشانه های روان پریشی در کودکان نشانه های روان پریشی در کودکان نشانه های روان پریشی در کودکان نشانه های روان پریشی در کودکان نشانه های روان پریشی در کودکان نشانه های روان پریشی در کودکان نشانه های روان پریشی در کودکان علت ایجاد روان پریشی در کودکان علت ایجاد روان پریشی در کودکان علت ایجاد روان پریشی در کودکان علت ایجاد روان پریشی در کودکان علت ایجاد روان پریشی در کودکان علت ایجاد روان پریشی در کودکان علت ایجاد روان پریشی در کودکان علت ایجاد روان پریشی در کودکان
