چگونه نظم را به کودکان آموزش دهیم؟
16 روش موثر برای تنبیه کودکان که باید بدانید
روش درست تنبیه کودکان چیست؟/love magazine
اصطلاح تنبیه کودک به مجموعه‌ای از قوانین یا شیوه‌های اصلاح نافرمانی و معرفی کد رفتاری به کودکان اشاره دارد. انضباط برای بچه ها مهم است اما پیروی از روش های صحیح برای آن ضروری است. تحقیقات بیان می‌کند که هر شکلی از تنبیه بدنی بر کودک تأثیر منفی می‌گذارد و ارتباط کلامی می‌تواند مؤثرتر باشد و نظم و انضباط را به شیوه‌ای مثبت تقویت کند.
این مقاله به شما کمک می‌کند تا نکات و استراتژی های مفید و راهنمایی های روشنگرانه را برای نظم بخشیدن به فرزندتان به طور موثر درک کنید.
چگونه نظم را به کودکان آموزش دهیم؟
انضباط به این معنا نیست که فرزندتان را تنبیه کنید، درعوض آموزش شیوه‌های خوب به آنهاست که می‌تواند به عنوان ستون فقرات در برابر سختی‌هایی که ممکن است فرزندتان در آینده با آن مواجه شود عمل کند. در اینجا چند راهکار سالم برای ترویج نظم در کودکان آورده شده است.
1- الگوسازی کنید:
الگوی رفتاری برای آنها باشید تا به آنها نگاه کنند. کودکان تمایل دارند از والدین خود بیاموزند و برخی از عادات خوب ممکن است بخشی از سبک زندگی آنها شود وقتی که آنها را با نگاه کردن به شما یاد بگیرند.
2- در مورد پیامدها صحبت کنید:
قوانین واضحی را در مورد پیروی از برخی اعمال و انجام کارها به روشی خاص و با ثبات وضع کنید مانند اینکه فقط پس از مسواک زدن به رختخواب بروید یا تنها پس از انجام تکالیف تلویزیون تماشا کنید. اگر این قوانین رعایت نشد عواقب آن را به فرزندان خود اطلاع دهید. به عنوان مثال ممکن است دسترسی به یک اسباب بازی را برای مدتی محدود کنید. مطمئن شوید که عواقب بی انضباطی را با کودک در میان بگذارید تا تعجب آور نباشد. به خاطر داشته باشید که برای جلوگیری از ایجاد یک تصویر منفی از آن این اقدامات را عواقب نامید نه مجازات.
3- مرزها را ترسیم کنید:
نظم و انضباط با محدودیت ها و مرزهای روشن همراه است. اینها محدودیت‌های متناسب با سن هستند که کودک می‌تواند با عواقب آن مواجه شود. به عنوان مثال اگر کودک دستوری را رعایت نکند یک اخطار دریافت می‌کند که این محدودیتی است که فراتر از آن با عواقب مواجه خواهد شد.
4- توجه کنید:
اگر فکر می‌کنید فرزندتان خودکنترلی ندارد ممکن است لازم باشد فرزندتان را به دقت زیر نظر داشته باشید و به هر کاری که می‌کند یا می‌گوید توجه کنید. توجه نیز برای بررسی موانعی که فرزندتان در نظم و انضباط با آن مواجه است و تقویت هرگونه رفتار مثبت ضروری است.
5- شنوندگان خوبی باشید:
نظم و انضباط به این معنا نیست که کودک شما باید شنونده خاموش هر دستوری باشد که شما می‌دهید. شما باید راه ها و فرصت های کافی برای بیان افکار خود را در اختیار کودک قرار دهید و باید به دقت به آنها گوش دهید. گاهی اوقات این کار ممکن است به شما سرنخ هایی در مورد دلایلی که فرزندتان در پیروی از قوانین خاص مشکل دارد و اینکه چگونه می‌توانید رویکرد خود را بر این اساس تغییر دهید به شما بدهد.
همچنین این کار روند انضباط را دموکراتیک‌تر می‌کند و به کودک اجازه می‌دهد تا خود انضباطی را در این فرآیند بیاموزد.به فرزندان خود بیاموزید که احساساتی مانند ناامیدی، غم و عصبانیت را شناسایی کرده و در مورد آنها بیاموزند. این به آنها کمک می‌کند تا با احساسات قوی مقابله کنند.
6- عدم تایید را نشان دهید:
اگر فرزندتان به اصول رفتاری پایبند نیست نشان دهید که آن را قبول ندارید. کودک را از انجام چنین رفتاری در آینده منصرف کنید و به او بگویید که باعث ناراحتی شما می‌شود.
7- رفتار خوب آنها را تصدیق کنید:
وقتی فرزندتان برنامه منظمی را دنبال می‌کند نشان دهید که متوجه آن شده اید و او را به خاطر آن تحسین کنید. این آنها را تشویق می‌کند تا برای هر عمل و فعالیتی در روال خود این رفتار را اتخاذ کنند. همچنین رفتار خوب و انصاف را تقویت می‌کند و احتمال تکرار آن را در آینده بیشتر می‌کند.
8- آنها را مشغول نگه دارید:
مشغول نگه داشتن فرزند شما با فعالیت ها و وظایف می‌تواند به طور خودکار او را منضبط کند. اگر فرزند شما در طول روز درگیر فعالیت های متعددی باشد باید برنامه مشخصی را برای انجام تمام آن فعالیت ها دنبال کند که در نهایت منجر به رفتار منظم و روتین می‌شود.
چگونه یک کودک را تنبیه کنیم؟
در اینجا چند نکته برای تنبیه فرزندتان با توجه به رده سنی آنها آورده شده است.
کودک نوپا
از استراتژی تایم اوت استفاده کنید:
این بدان معناست که اگر فرزندتان اخیراً زیاد رفتار کرده است به او بگویید تا ده می‌شمارید و در پایان آن می‌خواهید همه چیز سر جای خودش قرار بگیرد.
عصبانیت‌ها را تایید نکنید:
کودکان کوچک‌تر اغلب برای به دست آوردن آنچه می‌خواهند به کج خلقی متوسل می‌شوند و متوقف کردن آنها برای والدین بسیار دشوار می‌شود زیرا ممکن است پر سر و صدا و خشن شوند. دفعه بعد که فرزندتان بداخلاقی کرد او را نادیده بگیرید و به او بگویید که شما آن را قبول ندارید. اگر با آنها درگیر شوید یا به آنها توجه کنید این رفتار ناخواسته را تقویت می‌کند و آنها آن را بیشتر انجام می‌دهند.
صبور باشید:
گاهی اوقات والدین خونسردی خود را از دست می‌دهند اما باید از این کار اجتناب کرد. با به کار بردن صبر ممکن است به کودکان اجازه دهید تا بررسی کنند و بفهمند که چرا رعایت نظم و انضباط مهم است.
آزادی انتخاب بدهید:
کودکان دوست دارند احساس استقلال کنند. آنها بزرگترهای اطرافشان را تماشا می‌کنند که خودشان تصمیم می‌گیرند و از انجام همین کار لذت می‌برند. به آنها اجازه دهید تا تصمیمات کوچکی برای خود بگیرند مانند انتخاب لباس یا بازی هایی که می‌خواهند برای آن روز انجام دهند. تشویق کودکان به انتخاب‌های کوچک می‌تواند به تقویت مهارت‌های حل مسئله آنها کمک کند و باعث شود آنها احساس استقلال بیشتری کنند.
پیش دبستانی
دستورالعمل های تکراری را محدود کنید:
خودتان را بارها و بارها تکرار نکنید. یک دستوری بدهید و اگر رعایت نکردند کمی بیشتر تاکید کنید. اگر به تکرار ادامه دهید ارزش خود را از دست می‌دهد و در نهایت کودک عصبانی می‌شود.
آنها را به رسمیت بشناسید:
رفتار خوب یا منظم کودک در این سن نیاز به تحسین و قدردانی مداوم دارد تا آن را تقویت کند. این باعث می‌شود آنها احساس قدردانی کنند و آنها را وادار می‌کند تا بیشتر از آن بهره ببرند و در نهایت باعث می‌شود رفتار منظمی را دنبال کنند. نشان دادن همدلی و مهربانی با کودکان هنگام مرتکب اشتباه یا رفتار نامطلوب علاوه بر تمجید و قدردانی بسیار مهم است. این رویکرد حس درک و حمایت از کودک را تقویت می‌کند و در عین حال یادگیری و رشد او را نیز تسهیل می‌کند.
خود را به همین ترتیب تنبیه کنید:
اگر می‌خواهید فرزندتان عادت‌های منظمی داشته باشد و به روش‌های شما احترام بگذارد باید همان را دنبال کنید. شما باید الگو و الهام بخش آنها باشید، به این ترتیب بچه ها سریعتر یاد می‌گیرند. نگاه کردن به شما که همان کاری را انجام می‌دهید که موعظه می‌کنید به آنها این فرصت را می‌دهد که شاهد مزایای نظم و انضباط نیز باشند.
کودکان در سن مدرسه
رویکرد مربی:
این رویکردی است که بر این نکته تاکید دارد که به فرزندتان اجازه دهید در حین یادگیری سرگرم شود. این بیشتر برای کودکانی استفاده می‌شود که دامنه توجه بسیار کوتاهی دارند. استفاده از فرم های سخت انضباطی برای آموزش تنها گزینه نیست. نظم و انضباط می‌تواند شامل یک روش سرگرم کننده و ساده تر برای یادگیری باشد مانند یادگیری از طریق بازی ها، فعالیت ها و داستان ها.
استراتژی بازگشت به عقب:
به کودک اجازه دهید تمام فعالیت های انجام شده در پایان روز را به عقب برگرداند. به این ترتیب آنها خواهند دانست که چقدر سازنده بوده اند و چگونه می‌توانند روز بعد پیشرفت کنند.
پیامدها:
کودکان باید در مورد عواقبی که در صورت عدم پایبندی به قوانین و مقررات با آن مواجه خواهند شد بدانند. علاوه بر این هنگامی که کودک شما از نظم خارج می‌شود نباید اجازه دهید به راحتی فراموش شود زیرا ممکن است کودک را تشویق کند که به همان روش ادامه دهد.
پیش از نوجوانی
قاطع باشید:
باید به قول خود پایبند باشید. وقتی چیزی را دستور می‌دهید با صدای بلند و واضح در مورد آن صحبت کنید. اگر خودتان را جدی نگیرید فرزندتان نیز هرگز آن را یاد نخواهد گرفت. از این رو به کودک بگویید که چقدر جدی هستید وقتی می‌خواهید نظم را رعایت کند. برای القای احساس امنیت و ایمنی مهم است که در هنگام آموزش به کلمات خود عمل کنید و به آنها نشان دهید که واقعاً به رفتارها و اعمال آنها توجه دارید.
استراتژی وقتی و بعد را اجرا کنید:
معنای این استراتژی این است که نظم و انضباط می‌تواند از شرایط بیرون بیاید. به فرزندتان بگویید که وقتی کاری را انجام داد به او پاداش می‌دهید. هنگامی که به دست آوردن چیزی با نظم و انضباط در تصویر ظاهر می‌شود کودک سعی می‌کند تا آنجا که ممکن است از آن پیروی کند.
مذاکره کنید:
زمانی که کودک در سنین قبل از نوجوانی است کمی مذاکره ممکن است به نفع شما باشد. شما می‌توانید در مورد شرایط و عواقب پیروی نکردن از یک روال منظم و نحوه پاداش دادن به کودک در صورتی که همه چیز را درست انجام دهد مذاکره کنید. این امر می‌تواند روند نظم و انضباط را برای کودک جذاب تر کند.
خیلی قاطع نباشید:
کنترل بیش از حد بر یک کودک در حال رشد تنها منجر به روابط تلخ و مشکلات اعتماد می‌شود. به فرزندتان اجازه دهید کنترل خود را در دست بگیرد و زندگی را کمی به شیوه خود زندگی کند. اگر سعی کنید بر هر کاری که انجام می‌دهند کنترل داشته باشید ممکن است سعی کنند از شما فاصله بگیرند. به فرزندتان اجازه دهید کنترل خود را در دست بگیرد و زندگی را کمی به شیوه خود زندگی کند.
انتظارات مناسب را تعیین کنید:
انتظارات غیر واقعی را به نوجوان تحمیل نکنید. بگذارید احساس امنیت کنند و به خاطر آنچه که مطابق با توانایی هایشان به دست می‌آورند مورد تحسین قرار گیرند. اگر استانداردهای خود را خیلی بالا تنظیم کنید ممکن است هرگز احساس موفقیت نکنند و ممکن است از کار سخت تر دلسرد شوند. هنگامی که یک نوجوان در برآوردن انتظارات با مشکل مواجه است، هدایت مجدد تمرکز او به سمت نقاط قوت و توانایی هایش می‌تواند مفید باشد. این تغییر مسیر می‌تواند اعتماد به نفس آنها را افزایش دهد و به آنها احساس موفقیت بدهد.
دستاوردهای آنها را تحسین کنید:
بگذارید بدانند که برای همه کارهای خوبی که انجام داده اند مورد تشویق قرار می‌گیرند. حتی اگر دستاوردهای آنها در سطح کوچکی باشد باید مطمئن شوید که احساس خوبی نسبت به آن داشته باشند و آنها را برای عملکرد بهتر تشویق کنید.
سوالات متداول
پنج نوع انضباط چیست؟
- انضباط مبتنی بر مرز: ایجاد برخی مرزها برای کودک مانند اجازه بازی کردن را دارد اما اجازه پرتاب اشیا را ندارد.
- نظم و انضباط ملایم: به آنها حق انتخاب بدهید و قوانینی را از قبل تعیین کنید تا از عصبانیت جلوگیری کنید.
- انضباط مثبت: تعیین و درک علت رفتار نادرست آنها و تشویق آنها به انجام بهتر کار با مشارکت در راه حل به جای سرزنش آنها.
- مربیگری احساسات: وادار کردن آنها به درک احساسات و تصدیق آنها.
- اصلاح رفتار: هشدار دادن و پایبندی به قوانین و در عین حال قاطعیت تا زمانی که رفتار خود را اصلاح کنند.
آیا فریاد زدن سر کودک کارساز است؟
فریاد زدن بر سر یک کودک باعث می‌شود فعلاً رفتار خود را متوقف کنند اما ممکن است در درازمدت کارساز نباشد. فریاد زدن مداوم بر سر کودک می‌تواند منجر به استرس سمی شود که در نهایت بر سلامت روان و عملکرد مدرسه آنها تأثیر می‌گذارد.
وقتی کودک بدرفتاری می‌کند چگونه آرام بمانیم؟
لحظه ای مکث کنید، چشمان خود را ببندید و نفس عمیقی بکشید و یا چند دقیقه دور شوید تا خودتان را جمع و جور کنید.
وقتی کودک بدرفتاری می‌کند با او درگیر نشوید.
love magazine love magazine love magazine love magazine love magazine فرزندپروری و فرزندپروری و فرزندپروری و فرزندپروری و فرزندپروری و فرزندپروری و فرزندپروری و فرزندپروری و فرزندپروری و فرزندپروری و فرزندپروری و تنبیه کودکان تنبیه کودکان تنبیه کودکان روش درست تنبیه روش درست تنبیه روش درست تنبیه روش درست تنبیه
