در دوران بارداری چه مقدار ویتامین D باید مصرف کرد؟

اهمیت ویتامین D در دوران بارداری/ love magazine

ویتامین D که به نام کلسیفرول یا “ویتامین آفتاب” نیز شناخته می شود، به جذب کلسیم در روده کمک می کند و سطح کلسیم و فسفات را در بدن تنظیم می کند. کمبود شدید ویتامین D در دوران بارداری با سلامت استخوان های ضعیف در نوزادان مرتبط است. علاوه بر این ممکن است مسئول برخی از عوارض بارداری مانند پره اکلامپسی باشد.

اکثر زنان باردار می توانند نیاز روزانه خود به ویتامین D را با مصرف غذاهای غنی از ویتامین D، قرار گرفتن کافی در معرض نور خورشید و مصرف ویتامین های دوران بارداری تامین کنند. با این حال برخی از زنان ممکن است در برخی موارد دچار کمبود ویتامین D شوند. به خواندن ادامه دهید تا در مورد نقش ویتامین D در بارداری و راه های بهبود مصرف آن بیشتر بدانید.

چرا ویتامین D در دوران بارداری مهم است؟

ویتامین D دو نوع دارد: ویتامین D2 (ارگوکلسیفرول) و ویتامین D3 (کوله کلسیفرول). در حالی که می‌توانید ویتامین D2 را از قارچ‌ها و مکمل‌های خوراکی دریافت کنید، ویتامین D3 را می‌توانید از قرار گرفتن در معرض نور خورشید، غذاهای حیوانی و مکمل‌ها دریافت کنید. با این حال هر دو این ویتامین ها باید به ویتامین D فعال تبدیل شوند که بدن می تواند از آن استفاده کند.

متابولیت فعال بیولوژیکی ویتامین D، 1،25-دی هیدروکسی ویتامین D، به جذب کلسیم کمک می کند که از معدنی شدن و رشد استخوان حمایت می کند. در دوران بارداری، سطوح ویتامین D فعال به ویژه در سه ماهه دوم و سوم بارداری افزایش می یابد تا از رشد استخوان و عضله مناسب جنین حمایت کند. افزایش جذب کلسیم از روده و نیاز بالای جنین به کلسیم از دلایل اصلی این افزایش است. بنابراین حفظ سطح کافی ویتامین D در دوران بارداری ضروری است.

کمبود ویتامین D مادر با اختلالات هموستازی اسکلتی، راشیتیسم مادرزادی و افزایش خطر شکستگی در نوزاد مرتبط است. علاوه بر این مطالعات ارتباط بین سطوح پایین ویتامین D و اختلالاتی مانند سندرم متابولیک، آلرژی دوران کودکی، آسم و مسائل عصبی رشدی را گزارش کرده اند.

همچنین دانشمندان بر این باورند که ویتامین D فعال نقش یک تعدیل کننده ایمنی را نیز ایفا می کند که از تحمل مادر نسبت به جنین خارجی پشتیبانی می کند زیرا DNA آن نصف DNA مادر است. بر اساس این یافته است که سطوح متابولیت مذکور زودتر از افزایش نیاز به رشد سیستم اسکلتی جنین افزایش می یابد.

بررسی ها نشان می دهد که مکمل های ویتامین D در دوران بارداری ممکن است خطر ابتلا به پره اکلامپسی و دیابت بارداری، وزن کم هنگام تولد در نوزادان، خونریزی پس از زایمان و خطر ابتلا به پره اکلامپسی را کاهش دهند.

در دوران بارداری چه مقدار ویتامین D باید مصرف کرد؟

با توجه به مؤسسه ملی بهداشت ایالات متحده (NIH)، زنان باردار روزانه به 15 میکروگرم یا 600 واحد بین المللی ویتامین D نیاز دارند، در حالی که سازمان بهداشت جهانی (WHO) نیاز روزانه 5 میکروگرم یا 200 واحد بین المللی را پیشنهاد می کند.

با این حال توصیه‌ها برای مصرف مکمل‌ها ممکن است بسته به سطح ویتامین D، سلامت کلی و خطر ابتلا به کمبود ویتامین D در زنان باردار متفاوت باشد.

خدمات بهداشت ملی بریتانیا (NHS) توصیه می‌کند که مکمل ویتامین D روزانه 10 میکروگرم (یا 400 IU) در دوران بارداری، به‌ویژه در ماه‌های پاییز و زمستان (بین سپتامبر و مارس) مصرف شود زیرا کمتر در معرض نور خورشید قرار می‌گیرید. در صورت تشخیص کمبود، ممکن است به 1000 تا 2000 واحد بین المللی ویتامین D در روز نیاز داشته باشید. با پزشک خود مشورت کنید تا دوز دقیق مناسب برای شما را بدانید و سلامتی و شیوه های غذایی خود را در نظر بگیرید.

آیا ویتامین های دوران بارداری ویتامین D کافی دارند؟

اکثر ویتامین های دوران بارداری حاوی 400 IU ویتامین D هستند که ممکن است برای تامین نیاز روزانه شما به ویتامین D در دوران بارداری کافی نباشد. بنابراین لازم است با پزشک خود مشورت کنید و مکمل های ویتامین D را متناسب با آن تجویز کنند. علاوه بر این برای جذب بهتر، مکمل های ویتامین D را با غذا مصرف کنید.

کمبود ویتامین D در دوران بارداری

مطالعات گسترده اپیدمیولوژیک نشان داده است که بسیاری از زنان از جمله زنان باردار، کمبود ویتامین D دارند. سطح ویتامین D در نوزادان در درجه اول به وضعیت ویتامین D مادر بستگی دارد. از این رو کمبود ویتامین D مادر، خطر کمبود این ویتامین را در کودک افزایش می دهد. عوامل خطر برای کمبود ویتامین D در زنان باردار عبارتند از:

• گیاهخوار بودن یا وگان بودن
• قرار گرفتن محدود در معرض نور خورشید به دلیل زندگی در آب و هوای سرد
• داشتن پوست تیره (به دلیل محتوای ملانین بیشتر)
• داشتن BMI بالا

اگر احساس می کنید ممکن است به مکمل های ویتامین D خاصی نیاز داشته باشید، توصیه می شود با پزشک خود مشورت کنید. قرار گرفتن در معرض نور خورشید برای سنتز ویتامین D مفید است. با این حال قرار گرفتن در معرض طولانی مدت بدون پوشیدن لباس محافظ یا ضد آفتاب توصیه نمی شود زیرا ممکن است خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد.

غذاهای سرشار از ویتامین D کدامند؟

منابع غذایی قابل توجه ویتامین D که باید در جدول رژیم غذایی زنان باردار گنجانده شود عبارتنداز:

• ماهی های روغنی مانند شاه ماهی، ماهی خال مخالی، سالمون و ساردین
• تخم مرغ، به خصوص زرده تخم مرغ
• گوشت قرمز
• قارچ
• شیرهای گیاهی مانند شیر سویا و شیر بادام
• آب پرتقال
• غلات
• ماست

روغن کبد ماهی یک منبع غنی از ویتامین D است اما معمولاً در دوران بارداری از مصرف آن اجتناب می شود زیرا حاوی ویتامین A است. مصرف بیش از حد ویتامین A (رتینول) در دوران بارداری می تواند بر جنین تأثیر منفی بگذارد.

کلام آخر

قبلاً ویتامین D در دوران بارداری برای رشد سیستم اسکلتی جنین ضروری تلقی می شد. با این حال مطالعات اخیر نشان می دهد که این ویتامین دارای چندین عملکرد متابولیکی، ایمنی و رشد عصبی است. علاوه بر این ممکن است به زنان باردار کمک کند تا از مشکلات سلامتی نامطلوب مانند پره اکلامپسی، دیابت بارداری و خونریزی پس از زایمان جلوگیری کنند.

بنابراین حفظ سطح بهینه ویتامین D ضروری است. برای رفع نیازهای فزاینده، افزایش مصرف غذاهای غنی از ویتامین D ممکن است کافی نباشد و ممکن است به مکمل‌ها نیاز داشته باشید، به خصوص اگر کمبودی از قبل وجود داشته باشد. یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند برای شما یک مکمل مستقل در دوزهای متناسب با نیاز شما تجویز کند.

اهمیت ویتامین D اهمیت ویتامین D