5 راه ساده برای مبارزه با ریزش مو ناشی از ولبوترین

ریزش مو ناشی از ولبوترین و راه های درمان آن/ love magazine

نگرانی های فزاینده ای وجود دارد که ولبوترین باعث ریزش مو می‌شود اما آیا واقعا درست است؟ این داروی تجویزی برای درمان اختلال عاطفی فصلی و افسردگی و برای ترک سیگار استفاده می‌شود اما ممکن است عوارض جانبی مانند ریزش مو و نازک شدن مو داشته باشد و با بدتر شدن سلامت پوست سر مانع رشد مو شود.

آیا ولبوترین می‌تواند باعث ریزش مو شود؟

تحقیقات نشان می‌دهد که بوپروپیون مورد استفاده در ولبوترین ممکن است باعث آلوپسی شود. ولبوترین حاوی آگونیست های دوپامین (ترکیباتی که عملکرد دوپامین را تقلید می‌کنند) است. این آگونیست های دوپامین تمایل دارند بر گیرنده های فولیکول های مو تأثیر بگذارند و در نهایت منجر به ریزش مو شوند.

ولبوترین و سایر داروهای ضد افسردگی ممکن است باعث ریزش موی ناشی از دارو شوند که ممکن است منجر به طاسی زودرس شود. برای درک بهتر ریزش موی ناشی از دارو باید چرخه رشد مو را بررسی کنیم.

چرخه رشد مو دارای سه مرحله اصلی یعنی آناژن، کاتاژن و تلوژن است. مرحله آناژن جایی است که فولیکول های مو شروع به رشد می‌کنند. کاتاژن مرحله رگرسیون است و تلوژن فاز استراحت است. در هر زمان معین، 90 درصد موها در فاز آناژن هستند. اختلالات مو معمولاً شامل تغییرات در فازهای آناژن و تلوژن در چرخه رشد مو است.

ریزش موی ناشی از دارو می‌تواند منجر به افلوویوم (یا ریزش مو) در فاز آناژن یا تلوژن شود. در حالی که آناژن افلوویوم چند روز یا چند هفته پس از مصرف دارو رخ می‌دهد، تلوژن افلوویوم معمولاً دو تا چهار ماه پس از شروع مصرف دارو رخ می‌دهد. این می‌تواند در نهایت منجر به ریزش مو شود.

تحقیقات نشان می‌دهد که بوپروپیون بالاترین خطر ریزش مو را در مقایسه با سایر داروهای ضد افسردگی دارد. مطالعات نشان می‌دهد که 13 مورد قابل توجه از آلوپسی ناشی از دارو ناشی از بوپروپیون وجود دارد. زنان بیشتر از مردان تحت تأثیر ریزش موی ناشی از دارو قرار می‌گیرند.

راه هایی وجود دارد که می‌توانید این ریزش مو را معکوس کنید. در حالی که برخی از آنها توسط تحقیقات ثابت شده است، برخی اعتقاد بر این است که بر اساس شواهد حکایتی کار می‌کنند.

برای کمک به رشد مجدد موهایتان چه کاری می‌توانید انجام دهید؟

ریزش مو در اثر داروهای ضد افسردگی (ریزش موی ناشی از دارو) برگشت پذیر است. یک یا دو ماه پس از قطع مصرف دارو، موها دوباره رشد می‌کنند. قبل از قطع هر دارویی حتما با پزشک مشورت کنید.

برخی از داروها ممکن است باعث کمبود مواد مغذی شوند که منجر به نازک شدن موها می‌شود، بنابراین مصرف مکمل های غذایی مناسب می‌تواند کمک کننده باشد. همچنین ممکن است ماسک های موی ساخته شده با مواد طبیعی مانند تخم مرغ، شیر، روغن، ماست یا دانه های شنبلیله را امتحان کنید که می‌تواند به تحریک رشد مو و کاهش ریزش مو کمک کند.

ماساژ پوست سر با روغن گرم می‌تواند گردش خون را بهبود بخشد و رشد مو را تحریک کند. این همچنین می‌تواند ضخامت و طول مو را بهبود بخشد. ماینوکسیدیل موضعی را می‌توان برای درمان ریزش مو و تحریک رشد مو استفاده کرد.

یکی از دلایل اصلی ریزش مو استرس است. بهبود سبک زندگی برای کاهش استرس نیز ممکن است به کاهش ریزش مو کمک کند.
هیچ شامپو یا نرم کننده ای وجود ندارد که بتواند به درمان ریزش موی ناشی از دارو کمک کند. اگر ریزش موی شما نگران کننده است حتما به پزشک مراجعه کنید. آنها می‌توانند داروهای جایگزین را پیشنهاد کنند، دوزها را تنظیم کنند یا درمان هایی را اضافه کنند که ممکن است به کاهش ریزش مو کمک کند و در عین حال مشکلات اصلی سلامتی شما را درمان کند. این رویکرد شخصی تضمین می‌کند که مراقبت مناسب را بدون به خطر انداختن درمان کلی خود دریافت کنید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

ریزش 100 تار مو در روز طبیعی است اما اگر متوجه ریزش مو شدید با پزشک مشورت کنید. ریزش مو ممکن است همیشه ناشی از بوپروپیونی نباشد که می‌توانید مصرف کنید و ممکن است کمبود مواد مغذی وجود داشته باشد.

پزشک شما ممکن است یک آزمایش کشش ملایم برای تایید ریزش موی فعال انجام دهد. ممکن است از شما خواسته شود که شستن موها را به مدت پنج روز قبل از آزمایش متوقف کنید. پس از پنج روز، یک دسته از موها به آرامی در انتهای آن کشیده می‌شود تا میزان ریزش مو مشخص شود. اگر بیش از 10 درصد از ریزش مو رخ دهد، می توان آن را به عنوان آلوپسی درمان کرد.

پزشک ممکن است آزمایش‌های دیگری را برای تأیید ریزش موی ناشی از دارو انجام دهد (این همچنین می‌تواند شامل توقف موقت مصرف دارو برای مشاهده تأثیر آن بر ریزش مو باشد).

پزشک ممکن است یک معاینه بالینی برای بررسی تراکم موی سر و اینکه آیا ریزش موی شما تکه تکه یا منتشر است انجام دهد. آنها همچنین ممکن است در مورد سابقه پزشکی خانواده، مصرف اخیر دارو و تغییرات وزن از شما سؤال کنند.

پس از قطع داروهایتان، ریزش موی شما باید کاهش یابد اما اگر نیاز به ادامه مصرف دارو برای وضعیت سلامتی خود دارید، می‌توانید گزینه های دیگری را برای درمان ریزش موی ناشی از دارو بررسی کنید. پزشک ممکن است دوز کمتری از بوپروپیون را تجویز کند یا حتی گزینه های درمانی دیگری را ارائه دهد.

اگرچه نشان داده شده است که بوپروپیون در برخی موارد باعث ریزش مو می‌شود اما می‌تواند به درمان یک وضعیت نسبتاً شدید ریزش مو نیز کمک کند.

بوپروپیون برای درمان تریکوتیلومانیا

تریکوتیلومانیا اختلالی است که در آن بیمار تمایل اجباری به کندن موهای خود دارد. درمان های رشد مجدد مو تریکوتیلومانیا شامل فلوکستین است. این یک دارویی است که معمولاً برای درمان این بیماری استفاده می‌شود. با این حال یک مطالعه نشان داد که بوپروپیون می‌تواند تریکوتیلومانیا غیرپاسخ دهنده را درمان کند اگر شرایط با فلوکستین بهبود نیابد. با این حال استفاده از ولبوترین ممکن است همیشه ایمن نباشد زیرا ممکن است عوارض جانبی از جمله تشنج ایجاد کند.

آیا ولبوترین باعث تشنج می‌شود؟

مصرف ولبوترین می‌تواند با خطرات جدی مانند تشنج و آلرژی همراه باشد. افرادی که سابقه تشنج یا شرایط خاص سلامتی دارند باید از آن اجتناب کنند. اگرچه تشنج شایع نیست، دوز مصرفی نباید از 150 میلی گرم در هر دوز یا 300 میلی گرم در روز تجاوز کند. تشنج معمولاً در دوزهای بالاتر ممکن است رخ دهد. ولبوترین همچنین ممکن است عوارض جانبی دیگری مانند خشکی دهان، یبوست، سردرد، حالت تهوع، بی قراری، مشکلات خواب و کاهش وزن ایجاد کند. در حالی که دوزهای روزانه کمتر از 300 میلی گرم خطر تشنج کم (0.1٪) را به همراه دارد، این خطر با دوزهای 450 میلی گرم یا بالاتر به 0.4٪ افزایش می‌یابد.

کلام آخر

ولبوترین حاوی بوپروپیون است که می‌تواند منجر به ریزش مو شود. این ریزش موی ناشی از دارو با ایجاد ریزش مو در فاز آناژن یا تلوژن، بر فاز رشد مو تأثیر می‌گذارد. این منجر به ریزش موی طرح دار یا منتشر می‌شود اما ولبوترین می‌تواند باعث ریزش مو شود که برگشت پذیر، قابل درمان و موقت است. در اکثر موارد ریزش موی ناشی از دارو، پس از قطع دارو، ریزش مو متوقف می‌شود. با این حال قبل از قطع هر دارویی یا شروع یک درمان جدید با پزشک خود مشورت کنید. گزینه های دیگری که می‌توانید امتحان کنید ماسک های موی ساخته شده با مواد طبیعی، مکمل های غذایی، ماساژ پوست سر و کاهش استرس است.